Ο αριθμός 290.000 ανενεργών - υπό δαγραφή φοιτητών   από τα μητρώα - είναι τρομακτικός και λυπηρός. 

Επιβεβαιώνει ότι πλήθος εγγεγραμμένων φοιτητών εγκατέλειψαν τις σπουδές τους.

 Δεν είναι για να χαιρόμαστε. Αλλά να προβληματιστούμε γιατί δημιουργήθηκε διαχρονικά τόσος μεγάλος αριθμός ανενεργών φοιτητών.

 Φυσικά η διαγραφή τους και μόνο, χωρίς να διερευνηθούν οι αιτίες, κρύβει το πρόβλημα κάτω από το χαλί.

Το ουσιώδες σήμερα είναι να μην υπάρξουν άδικες διαγραφές. Αυτό σημαίνει ότι οι δύο προϋποθέσεις δεν πρέπει να δράσουν συνδυαστικά αλλά να ισχύει είτε η μία είτε η άλλη με διεύρυνση, ως εξής:

α) 70% επί των ακαδημαϊκών υποχρεώσεων,

ή

β) τουλάχιστον μία (1) επιτυχή ακαδημαϊκή δραστηριότητα τα τελευταία 4 εξάμηνα ή την επαναληπτική εξεταστική Σεπτεμβρίου πριν την υποβολή της αίτησης.

Υποτίθεται ότι στα ν+2 έτη δεν ξεκινά κάποιος να σπουδάσει όλο το ΠΠΣ αλλά να το τελειώσει. Το πόσο υπολείπεται όμως διαφέρει ανά φοιτητή/τρια ανάλογα των απαιτήσεων του προγράμματος σπουδών.

Επιπρόσθετα θα πρέπει να είναι η Γενική Συνέλευση του Τμήματος (αυτοδιοίκητο) αρμόδια να ορίσει πόσα επιπλέον εξάμηνα θα αποδοθούν στις εγκεκριμένες αιτήσεις κι ανά περίπτωση κι όχι το Υπουργείο.