Τὸ παράδειγμα ἑνὸς πραγματικοῦ ἐκπαιδευτικοῦ
Ἕνας νεαρὸς κύριος συναντᾶ ἕναν ἡλικιωμένο...
-Μὲ θυμάστε;
-Ὄχι.
-Ὑπῆρξα μαθητής σας.
-Τί κάνεις; Μὲ τί ἀσχολεῖσαι;
-Ἔγινα κι ἐγὼ καθηγητής.
-Κρίνεις ὅτι εἶσαι καλὸς στὴ δουλειά σου;
-Ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς ναί. Ἐσεῖς μὲ ἐμπνεύσατε καὶ ἤθελα νὰ σᾶς μοιάσω.
Περίεργος ὁ ἡλικιωμένος κύριος, ρωτᾶ νὰ μάθει τί τοῦ ἔμεινε στὸ μυαλὸ
καὶ τὸν ἐνέπνευσε σὲ τέτοιο βαθμὸ ὥστε νὰ θέλει νὰ γίνει κι ὁ ἴδιος
καθηγητής. Καὶ ὁ νεαρός τοῦ διηγεῖται τὴν ἀκόλουθη ἱστορία...
-Κάποια μέρα ἕνας συμμαθητής μου – ποὺ ἦταν καὶ φίλος μου – ἦλθε στὴν
τάξη καὶ μοῦ ἔδειξε ἕνα πανέμορφο καινούργιο ρολόι ποὺ εἶχε στὴν τσέπη
του. Δὲν ἄντεξα στὸν πειρασμὸ καὶ κάποια στιγμὴ τοῦ τὸ ἔκλεψα. Σὲ λίγο,
ἀντιλήφθηκε ὅτι τὸ ρολόι ἔλειπε ἀπὸ τὴν τσέπη του καὶ ἀμέσως ἐνημέρωσε
τὸν καθηγητὴ πού μᾶς δίδασκε ἐκείνη τὴν στιγμὴ στὴν τάξη, ποὺ ἤσασταν
ἐσεῖς. Ἐσεῖς, λοιπόν, ἀπευθυνθήκατε στὴν τάξη καὶ εἴπατε:...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου