ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Α/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ

(ΟΛΟΙ ΜΑΖΊ, ΜΟΝΙΜΟΙ-ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ)

Ανακοίνωση για τη ΓΣ του συλλόγου και τις εκλογές αντιπροσώπων στην 86^η Γ.Σ. της ΔΟΕ

Ξεγέλασες τους ουρανούς με ξόρκια μαύρη φλόγα, πως η ζωή χαρίζεται χωρίς να ανατραπεί…

Στους  ανέμους  που σαρώνουν τη ζωή μας και το δημόσιο σχολείο, ήρθε να προστεθεί κι η νέα συμφωνία της Κυβέρνησης με τους δανειστές, που επεκτείνει τους παγετώνες των Μνημονίων στα βάθη του αιώνα. Έτσι,  σήμερα, το προφίλ του εκπαιδευτικού είναι το καθολικό  κοινωνικό προφίλ της φτώχειας, της φορολεηλασίας και της κλεμμένης σύνταξης, της κλεμμένης ζωής και του εκβιασμού για δουλειά στην τάξη μέχρι τα βαθιά γεράματα.

Στη Δημόσια Εκπαίδευση λίγοι εκπαιδευτικοί αποχωρούν πια και δεν προσλαμβάνονται άλλοι. Αυτή είναι η αλήθεια! Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, προσχωρώντας στις γραμμές των σταυροφόρων του νεοφιλελευθερισμού, δημιούργησε ένα γηρασμένο κι απογοητευμένο προσωπικό που το ανακυκλώνει στα γνωστικά αντικείμενα με δεύτερες και τρίτες αναθέσεις, σε ένα σχολείο ταξικό που στερεί μόρφωση από τα παιδιά της κοινωνικής πλειοψηφίας. Η αντισταθμιστική εκπαίδευση εγκαταλείπεται πρώτη: Η Ειδική Αγωγή στοχοποιείται σε κάθε υπόστασή της, τα ολοήμερα Νηπιαγωγεία μεταλλάσσονται, τα λόμπι της εμπορευματοποίησης χτυπάνε την πόρτα τους  κι οι εργασιακές σχέσεις καταστρατηγούνται.

Τα μέτρα και οι περικοπές Φίλη ξαναζωντανεύουν τον εφιάλτη της ανεργίας στην εκπαίδευση, αφού χιλιάδες συνάδελφοι αναπληρωτές δε δούλεψαν φέτος και απολύθηκαν. Πρόκειται για τα ίδια μέτρα που συρρίκνωσαν εκπαιδευτικές δομές, μείωσαν διδακτικές ώρες, πολλαπλασίασαν τα μορφωτικά ελλείμματα στους μαθητές, μετακίνησαν συναδέλφους, δημιούργησαν όρους ομηρίας των εκπαιδευτικών και τυφλού ανταγωνισμού για μια θέση στις σχολικές μονάδες.

Τη νεοφιλελεύθερη σκυτάλη στην Παιδεία κρατούν πλέον ο υπουργός Γαβρόγλου, ο ΣΕΒ κι ο ΟΟΣΑ που εξαγγέλλουν από κοινού την αναδιάρθρωση με τα τρία άλφα: Αυτονομία, Αποκέντρωση, Αξιολόγηση. Εξαγγέλλουν ως άλλο παράρτημα της «σχολής του Σικάγο», την απροκάλυπτη αποχώρηση του κράτους από τη χρηματοδότηση και υποστήριξη του μορφωτικού αγαθού, ιδιωτικοποιημένες - εμπορευματοποιημένες ζώνες στην Εκπαίδευση, συρρίκνωση δομών και κλείσιμο σχολικών μονάδων, περικοπές προσωπικού, χειραγώγηση κι ομηρία των εκπαιδευτικών, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, αφαίρεση κατακτήσεων κι εργασιακών δικαιωμάτων. 

Και σαν να μην πέρασε μια μέρα από το 2014, με όλο το αποκρουστικό θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης  διατηρητέο και ενεργό, το Υπουργείο επαναφέρει από το Σεπτέμβρη την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών με τα ίδια σαθρά επιχειρήματα και καθησυχασμούς που δεν ξελόγιασαν το κίνημα την προηγούμενη περίοδο κι έτσι η απόπειρα εφαρμογής της από την Κυβέρνηση Σαμαρά είχε τη γνωστή τύχη. 

Το ανησυχητικό για τον κλάδο και χαρακτηριστικό για τη στάση της πλειοψηφίας της ΔΟΕ, που συγκροτείται από δυνάμεις γύρω από τον παλιό και νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό, αξιακά ταγμένες με τις νεοφιλελεύθερες αναδιαρθρώσεις, είναι πως δεν περιέλαβε τίποτα για την αξιολόγηση που είναι επί θύραις στην ατζέντα της 86^ης ΓΣ της ΔΟΕ !

Όμως, μπροστά στις Γενικές Συνελεύσεις των συλλόγων και τα συνέδρια των εκπαιδευτικών συνδικάτων, ακόμα και στις συνθήκες βαθιάς απογοήτευσης από την επταετή τυραννία των μνημονίων, τη ματαίωση των αγώνων, την ακύρωση της λαϊκής ετυμηγορίας και του περήφανου «όχι» από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ,  η μαχόμενη εκπαίδευση δεν πρέπει να αφήσει τον Πρωθυπουργό της χώρας να επαίρεται δημόσια για την πολιτική του με το ανερυθρίαστο επιχείρημα ότι «σήμερα ο κόσμος δεν κατεβαίνει στους δρόμους».

Ούτε όμως θα αφήσει τη συνδικαλιστική ηγεσία να οδηγήσει τις  εκπαιδευτικές ομοσπονδίες στο δρόμο του Παναγόπουλου και της ΓΣΣΕ, δηλαδή στην ανυπαρξία, στην ανυποληψία, στη συναίνεση με το μνημονιακό μπλοκ, τους σημερινούς και αυριανούς κυβερνώντες. Δυστυχώς για τον πρωθυπουργό και για τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, η ταξική πάλη δεν τελείωσε στην Ελλάδα, όπως και παντού. Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου! Η λαϊκή οργή θα ξεσπάσει. Η ζωή δεν χαρίζεται χωρίς να ανατραπεί…

Υφαίνω τα ραγίσματα και ξαναρχίζω πάλι…

Το μεγάλο στοίχημα της περιόδου είναι να συγκροτήσουμε  ένα πλατύ μέτωπο αγώνα. Μια «συνωμοσία» όσων δεν παραδέχτηκαν την ήττα, που θα εξωτερικεύσει το θυμό του κόσμου για τις λεηλατημένες ελπίδες, για να ξυπνήσουν τα ηφαίστεια της οργής και να ταράξουν τον ύπνο των κυβερνώντων και των μνημονιακών επιτελείων. Το τέλος της εγχώριας ιστορίας του λαϊκού κινήματος δεν είναι ο νεοφιλελελεύθερος ευρωπαϊκός οδοστρωτήρας μιας «Αριστεράς» που κάνει σήμερα την πιο βρώμικη δουλειά υπέρ του συστήματος ούτε της άλλης που βάζει τη μεταφυσική στη θέση της πολιτικής, την περιχαράκωση και την αυτοαναφορικότητα στη θέση της ιστορικής ανάγκης.

Είναι ώρα να τολμήσουμε να συζητήσουμε, να τολμήσουμε να αναμετρηθούμε με αντιλήψεις που μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση. Και πρώτα απ’ όλα με την αντίληψη ότι θα αντιμετωπιστεί το θηρίο της καπιταλιστικής κρίσης σε «μια Ευρώπη που αλλάζει», με βελούδινες κοινοβουλευτικές ανατροπές, χωρίς σύγκρουση με τους δυνάστες του ΔΝΤ και της ΕΕ, την οικονομική-νομισματική τους φυλακή και την πολιτική επικυριαρχία τους στη χώρα. Και κυρίως, ότι μπορεί να υπάρξει η παραμικρή ανάσχεση στην μνημονιακή λεηλασία, έξω από το πεδίο των σκληρών κοινωνικών αγώνων και συγκρούσεων.

Να αποδώσουμε το χαρακτηρισμό του αντιπαραδείγματος σε εκείνους τους  αποσπασματικούς αγώνες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που παίρνουν τη λογική των μνημοσύνων για κάθε γύρο νέων μέτρων που κατατίθενται, με την εξαγγελία απεργιακής κινητοποίησης την ημέρα ψήφισής τους κι όχι το σχεδιασμό ανυποχώρητων αγώνων για να μην κατατεθούν αλλά και να μην περάσουν. Χαρακτηριστικότερο τέτοιο αντιπαράδειγμα είναι η απεργία που έβαλε φρένο στους αγώνες του περσινού χειμώνα για το ασφαλιστικό Κατρούγκαλου, που προκηρύχθηκε με ανοιχτή ημερομηνία, για τη μέρα ψήφισης του νομοσχεδίου, απεργία που τελικά διάλεξε η Κυβέρνηση πότε θα γίνει ψηφίζοντας το ασφαλιστικό το Σαββατοκύριακο μετά το Πάσχα!

 Αλλά τον ίδιο χαρακτηρισμό θα μπορούσαμε να αποδώσουμε στην απόφαση του περσινού συνεδρίου της ΔΟΕ με την ψήφιση ενός άνευρου και χωρίς προοπτική αγωνιστικού σχεδίου μπροστά στη νέα χρονιά των μεγάλων περικοπών και των απολύσεων αναπληρωτών, σχέδιο που τελικά έληξε άδοξα στις 15 Σεπτέμβρη, πριν καν αρχίσει. Στον αντίποδα να αναδείξουμε το μόνο παράδειγμα που τάραξε τα νερά στο χώρο της εκπαίδευσης: Τις μάχες των πρωτοβάθμιων συλλόγων στις Διευθύνσεις και τις Περιφέρειες της χώρας για να μπλοκάρουν την εφαρμογή των μέτρων Φίλη. Μάχες που συνεχίστηκαν όλη τη χρονιά για τις μετακινήσεις, τις αναθέσεις, τη σίτιση, τα νηπιαγωγεία, την Ειδική Αγωγή, τη χρηματοδότηση των σχολείων, την εγγραφή των προσφυγόπουλων, τους αναπληρωτές, τη σταθερή και μόνιμη δουλειά με δικαιώματα για όλους.

Να δρομολογήσουμε την ενοποίηση  όλων αυτών των διάσπαρτων αγώνων σε μια μεγάλη και ενιαία δύναμη πυρός. Να εργαστούμε για το συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων και να παλέψουμε στις Γ.Σ για τη συνένωση της κινηματικής δράσης όλων τις δυνάμεων του αγώνα σε ένα μεγάλο μέτωπο ανατροπής. Να δώσουμε στο μέτωπο ενιαία, αντιμνημονιακά και αντικυβερνητικά χαρακτηριστικά, απομονώνοντας το συντεχνιασμό, τον κατακερματισμό και την παραταξιακή διαχείριση των αντιστάσεων. Να αγωνιστούμε για τη συγκρότηση  ενιαίου μετώπου στην εκπαίδευση που θα εμπνέει και θα συνενώνει τους πάντες, μόνιμους, αναπληρωτές, δασκάλους, ειδικότητες, νηπιαγωγούς, καθηγητές! Εκπαιδευτικούς και γονείς!

Θέλει-δε θέλει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, στις συνελεύσεις των συλλόγων και στην 86η ΓΣ της ΔΟΕ να συζητήσουμε για την αντιεκπαιδευτική αναδιάρθρωση που προωθείται. Να οργανώσουμε ένα αγωνιστικό σχέδιο αντίστασης στην αξιολόγηση και τις νέες μνημονιακές περικοπές που θα πλήξουν τα σχολεία από το Σεπτέμβρη.

Η ίδια περίοδος συμπίπτει με τη χρονική συγκυρία που θα ψηφίζονται τα μέτρα των 3,7 δις ευρώ του τέταρτου μνημονίου, των νέων περικοπών σε συντάξεις, σε  μισθούς, στο αφορολόγητο, στο τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων και των  μνημονίων διαρκείας που πλήττουν σφοδρά ολόκληρη την κοινωνία. Με τις αποφάσεις των συνελεύσεων και των συνεδρίων μας, οι εκπαιδευτικοί μπορούμε να γίνουμε η ατμομηχανή του κινήματος για την υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης αλλά και των πραγματικών αγώνων όλου του κόσμου της εργασίας για τη σύγκρουση με την πολιτική των μνημονίων, την ανατροπή και τη νίκη.

Διεκδικούμε ασυμβίβαστα :

·      Μισθό αξιοπρεπή για ζωή αξιοβίωτη! Αποκατάσταση όλων των εισοδηματικών απωλειών της τελευταίας εφταετίας, άρση των φορολογικών επιβαρύνσεων, ανατροπή των αντιασφαλιστικών νόμων και ρυθμίσεων.

·      Ανατροπή του καθεστώτος της μνημονιακής λεηλασίας Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Μη αναγνώριση και διαγραφή του χρέους, ακύρωση των μνημονίων και των δανειακών συβάσεων, ρήξη και σύγκρουση με την ΕΕ και την ΟΝΕ. Επανάκτηση του κοινωνικού πλούτου, κοινωνικοποίηση των τραπεζών, επαναφορά σε δημόσια ιδιοκτησία των επιχειρήσεων, δραστηριοτήτων και υποδομών κοινωνικής στρατηγικής και σημασίας. Στήριξη όλων των δημόσιων κοινωνικών αγαθών.

·       Κατάργηση  όλων των αντιεκπαιδευτικών ΥΑ, διατάξεων σε Ειδική αγωγή, Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια και των μνημονιακών περικοπών στη λειτουργία των σχολικών μονάδων. Κανέναν αποκλεισμό μαθητών από όλες τις δομές της δημόσιας εκπαίδευσης. Ένταξη όλων των παιδιών προσφύγων και μεταναστών στο κανονικό πρόγραμμα των σχολείων. Κάλυψη όλων των αναγκών σε προσωπικό σε όλες τις δομές της εκπαίδευσης: Τμήματα ένταξης, Τάξεις Υποδοχής, Παράλληλη Στήριξη. Να δοθούν οργανικές θέσεις για όλους τους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων στην Π.Ε. Καμιά δεύτερη και τρίτη ανάθεση από τους συλλόγους διδασκόντων σε γνωστικά αντικείμενα ειδικοτήτων και στην Ειδική Αγωγή.

·      Μαζικούς μόνιμους διορισμούς ΤΩΡΑ! Μόνιμο διορισμό όλων των αναπληρωτών όλων των ειδικοτήτων, που έχουν υπογράψει  έστω και μια σύμβαση εργασίας στην εκπαίδευση. Και μέχρι τότε, πλήρη εργασιακά δικαιώματα αδειών, ασφάλισης, υγείας και περίθαλψης στους αναπληρωτές, ίδια με εκείνα των μόνιμων συναδέλφων. Άδειες μητρότητας, λοχείας και ανατροφής σε όλες τις αναπληρώτριες συναδέλφους. Δωρεάν σίτιση και μετακίνηση, επίδομα στέγασης σε όλους τους αναπληρωτές που υπηρετούν μακριά από τον τόπο τους. Επίδομα ανεργίας για όλους τους μήνες της ανεργίας των αναπληρωτών.

·      Μόνιμους διορισμούς με βάση την προϋπηρεσία και το χρόνο λήψης πτυχίου. Όχι στα ελαστικά συστήματα πρόσληψης, όχι στο ν.3848 και στο προσοντολόγιο. Κατάργηση της τροπολογίας για τις προσλήψεις αναπληρωτών στην Ειδική Αγωγή, που οδηγεί στην απόλυση χιλιάδες αναπληρωτές και προαναγγέλλει την περαιτέρω συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων σε όλη την εκπαίδευση.

·       Ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν σχολείο χωρίς φραγμούς κι αποκλεισμούς, δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή με δεκατετράχρονο σχεδιασμό της βασικής εκπαίδευσης. Κανένα παιδί 4-6 ετών έξω από το δημόσιο νηπιαγωγείο.

·      Γενναία χρηματοδότηση της εκπαίδευσης για κάλυψη όλων των πραγματικών αναγκών, σε εκπαιδευτικό προσωπικό, υποδομές και ανάγκες των σχολείων. Καμιά σύμπτυξη, μείωση του αριθμού των αριθμών ανά τμήμα.

·   Κατάργηση της αξιολόγησης κάθε είδους και κάθε μορφής και όλου του θεσμικού πλαισίου αναφοράς της.  Δημοκρατικό σχολείο με όλη την εξουσία στους συλλόγους διδασκόντων, ξήλωμα όλου του μηχανισμού των αξιολογητών.

·      Αναλυτικά προγράμματα και βιβλία, νέα και σύγχρονα, που θα προάγουν την κριτική σκέψη, την ολόπλευρη γνώση και την κοινωνική χειραφέτηση. Απόσυρση των ιδιωτών, των χορηγών, της επιχειρηματικότητας, του ΟΟΣΑ και της εργαλειοθήκης του από το Δημόσιο σχολείο.

Εμείς που μείναμε θα τρώμε το πρωί
μια φέτα από του ήλιου το καρβέλι,
ένα τσαμπί σταφύλι από τ' αμπέλι
και δίχως πια του φόβου το τριβέλι,
μπροστά θα προχωράμε στη ζωή.

Ν. Γκάτσος

Η Πρωτοβουλία Ανεξάρτητων Εκπαιδευτικών είναι μια συνάντηση μάχιμων εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων της Π.Ε, μόνιμων και αναπληρωτών, που συμμετέχουν στο εκπαιδευτικό κίνημα και τους πρωτοβάθμιους συλλόγους είτε σε σχήματα της Πρωτοβουλίας είτε σε ευρύτερα ενωτικά σχήματα του ριζοσπαστικού χώρου.

Είναι μια συνάντηση συναδέλφων της μαχόμενης εκπαίδευσης με συμμετοχή  σε όλες τις  μικρές και τις μεγάλες μάχες του κινήματος για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου και της εργασιακής αξιοπρέπειας των εκπαιδευτικών.

Ως προμετωπίδα της αντίληψής της έχει τη συγκρότηση  ενωτικού μετώπου των δυνάμεων του ριζοσπαστικού χώρου σε αντιμνημονιακή, αντικυβερνητική, αγωνιστική κατεύθυνση με τα χαρακτηριστικά της ισοτιμίας, της αυτοτέλειας κάθε χώρου, του αμοιβαίου σεβασμού και της αλληλεγγύης. Η Πρωτοβουλία θα καταθέσει και πάλι την ενωτική της αντίληψη και τις θέσεις της για την παρούσα συγκυρία στους πρωτοβάθμιους Συλλόγους και τις Γ. Συνελεύσεις  που γίνονται μπροστά στην 86^η ΓΣ της ΔΟΕ.

 Υπηρετεί ένα συνδικαλισμό ανεξάρτητο και ταξικό, που δεν είναι προέκταση κομματικών φορέων  και με  συνδικαλιστές-συνδικαλίστριες που απολογούνται στους εργαζόμενους και όχι στα κόμματά τους, δεν υπηρετούν περιχαρακωμένες παραταξιακές στρατηγικές και συνεχίζουν τον αγώνα για το σχολείο των όλων και των ίσων αλλά και την κοινωνική χειραφέτηση που περνά σήμερα μέσα από την μάχη ενάντια στο μνημονιακό καθεστώς και την ανατροπή του.

 Εκφράζει το διακριτό ρεύμα ενός ανεξάρτητου αλλά πολιτικοποιημένου συνδικαλισμού που αναδεικνύει τα κοινωνικά και πολιτικά επίδικα της περιόδου, συγκρούεται με την κυβερνητική πολιτική, όλο το μνημονιακό μπλοκ και παίρνει καθαρές αποστάσεις από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, τον απολίτικο ακτιβισμό και τον στείρο συντεχνιασμό.

Η αποφασιστική στήριξη των θέσεων, της ενωτικής αντίληψης, των σχημάτων και των συναγωνιστών που αναφέρονται στην Πρωτοβουλία στις Γενικές Συνελεύσεις των Συλλόγων και στις εκλογές αντιπροσώπων για την 86^η ΓΣ της ΔΟΕ, θα καταστήσει πιο εφικτή τη συγκρότηση του ενωτικού μετώπου των ριζοσπαστικών δυνάμεων, που είναι η πιο ικανή συνθήκη  για να ανασχεθεί η ενίσχυση του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού και να αναληφθούν οι  αναγκαίοι αγώνες της επόμενης περιόδου.