ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΚΟΖΑΝΗΣ
|
|
Κοζάνη, 16/5/2017 Αρ.Πρωτ.: 12
|
Παπαγιάννη
3 50100 Κοζάνη
Τηλ
–fax 2461034739
|
ΠΡΟΣ:
|
ΜΕΛΗ ΜΑΣ
|
TΗΛ.6953004811
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ- ΚΑΛΕΣΜΑ
Η παρούσα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως και οι
προηγούμενες, ανασύρουν και επικαλούνται επιστημονικές θεωρίες για να αιτιολογήσουν
τις πολιτικές τους επιλογές και πρακτικές. Έρχεται και αυτή ακολουθώντας τις
προηγούμενες κυβερνήσεις, να εφαρμόσει τους σχεδιασμούς της ΕΕ και του ΟΟΣΑ
στην εκπαίδευση και μέσα σ’ αυτούς εισάγει και εφαρμόζει την «συμπερίληψη».
Ο όρος «συμπερίληψη» ή «συνεκπαίδευση» δεν
αποτελούν ρηξικέλευθη σκέψη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Σύμφωνα με τον επικρατέστερο ορισμό: «Συνεκπαίδευση είναι η προσπάθεια που
καταβάλλεται για συνύπαρξη και συνδιδασκαλία των περισσότερων μαθητών με
ειδικές ανάγκες με τους συμμαθητές τους που δεν έχουν ειδικές ανάγκες, μέσα στα
κοινά σχολεία όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης». Για οικονομία χώρου δεν
θα παρουσιάσουμε το πλαίσιο εφαρμογής και τις συνέπειες της συγκεκριμένης
θεωρίας στον διεθνή χώρο. Στην Ελλάδα λοιπόν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αφού
μιλάει για «τα καημένα τα παιδιά», εισάγει την πρακτική της συμπερίληψης με το
πομπώδες σύνθημα «ένα σχολείο για όλους, ίσες ευκαιρίες μάθησης». Και εδώ
έρχεται η σκληρή εκπαιδευτική πραγματικότητα.
Οι
δομές Ειδικής Εκπαίδευσης, ενταγμένες στο γενικό σχολείο ή αυτόνομες,
χαρακτηρίζονται από υποτυπώδη εκπαιδευτική κάλυψη των αναγκών των παιδιών με
ειδικές ανάγκες (από τους 200.000 μαθητές που χρίζουν ειδικής εκπαίδευσης στη
χώρα μας, μόνο οι 18.000 περίπου την έχουν), υποχρηματοδότηση, ανυπαρξία
μόνιμου προσωπικού, ειδικούς παιδαγωγούς τους αναγκάζουν να μην προσφέρουν τις
υπηρεσίες τους για ολόκληρη την εκπαιδευτική εβδομάδα σε μία τοποθέτηση αλλά να
μοιράζονται σε διαφορετικών σχολείων 2 ή 3 παράλληλες στηρίξεις ή σε 2 τμήματα
ένταξης μένοντας ακάλυπτοι οι μαθητές, υποστελέχωση με τις απαραίτητες
ειδικότητες, ελλείψεις σε υλικοτεχνικό υλικό, ανεπαρκείς μεταφορές, κ.α. Και
απ’ την άλλη η γενική εκπαίδευση δεν προλαβαίνει να μετράει περικοπές,
συγχωνεύσεις σε σχολεία που δεν χωράνε τους μαθητές τους, τμήματα που ξεπερνούν
τους 25 μαθητές, ελλείψεις σε κτηριακό και εκπαιδευτικό υλικό, τεχνητά
πλεονάσματα σε προσωπικό, εκπαιδευτικούς αφημένους χωρίς ουσιαστική επιμόρφωση
και στήριξη, αναλυτικό πρόγραμμα και ύλη που έχουν ήδη δημιουργήσει μαθητές
πολλών ταχυτήτων, κ.α.
Έτσι λοιπόν μέσα σ’ αυτή τη γενική εκπαίδευση
που λίγα χρόνια πριν αποδεικνύονταν ανίκανη να εκπαιδεύσει τους μαθητές με
ειδικές ανάγκες τώρα στην ίδια και ακόμη
πιο αποδομημένη, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα τους «τοποθετήσει», για να
οδηγηθούμε, όπως λένε, «σ’ ένα σχολείο για όλους». Πώς, για παράδειγμα, μπορεί
να λειτουργήσει ένας μαθητής στο φάσμα του αυτισμού (όχι απαραιτήτως χαμηλής
λειτουργικότητας) σε μια τάξη 27 μαθητών με εντατικό πρόγραμμα και ρυθμούς και
σε ένα σχολείο 250 μαθητών; Επιτυγχάνεται ένταξη και λειτουργία ή κακοποίηση;
Πού είναι η παιδαγωγική ορθότητα και δικαιοσύνη όταν ένας μαθητής αναγκάζεται
να ακολουθήσει μια ομάδα που αδυνατεί τη στιγμή που αδυνατεί να το πράξει και
να μοιάσει μ’ αυτήν όταν οι δικές του ανάγκες είναι διαφορετικές; Και φυσικά αυτές
οι διαφορετικές ανάγκες δεν συνιστούν
πρόβλημα αλλά στόχο για διαμόρφωση κατάλληλων εκπαιδευτικών προγραμμάτων,
κατάλληλου σχολικού χώρου με κατάλληλα ειδικευμένους παιδαγωγούς και επιστήμονες.
Τα παιδιά με μέτριες ή
σοβαρές ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και ειδικές ανάγκες επειδή ακριβώς ξεκινούν
από άνιση και διαφορετική βάση σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά, χρειάζονται από
το εκπαιδευτικό σύστημα «ανισότιμη», δηλαδή προνομιακή μεταχείριση, για να
μπορέσουν να κατακτήσουν την ισοτιμία τους.
Απέναντι
σ' αυτά τα παιδιά, το σχολείο και ο παιδαγωγός έχουν μεγάλο χρέος. Οφείλουμε να
βλέπουμε πως πίσω από τις μεγαλοστομίες της, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εφαρμόζει
πολιτικές που στον πυρήνα τους θεωρούν
τους μαθητές μας με ειδικές ανάγκες ως βάρος και κόστος που πρέπει να περικοπεί
προκειμένου να υπάρξουν πλεονάσματα, να περισσέψουν χρήματα και να εξακολουθούν
να χαρίζονται σε τραπεζίτες, μεγαλο-επιχερηματίες, βιομηχάνους και εφοπλιστές.
Οφείλουμε να περιφρουρήσουμε τα δικαιώματα των μαθητών μας όπως και του
σχολείου που τους αρμόζει. Και η στήριξη, η εκπαίδευση, η μόρφωση που χρειάζονται
οι μαθητές μας δεν είναι μόνο ζήτημα γνώσης και αυταξία αλλά ζήτημα ζωής που
εμείς οι εκπαιδευτικοί, σε συμμαχία με τους γονείς και ευρύτερα τους άλλους
εργαζόμενους, μπορούμε να κατακτήσουμε. Στο μέλλον δεν αποκλείεται να κληθεί
τεχνητά πλεονάζον προσωπικό γενικής αγωγής με ολιγόωρα ή ολιγοήμερα σεμινάρια
να αναλάβει την εκπαίδευση παιδιών με ειδικές ανάγκες με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Το ΔΣ
του ΣΥΛΛΟΓΟΥ λοιπόν καλεί τους συναδέλφους να μη πάρουν μέρος στο σεμινάριο το
οποίο διοργανώνει η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΑΕΔΟΝΙΑΣ στις 29
Μαϊου 2017 και δηλώνει αποφασισμένο να το μπλοκάρει και με φυσική παρουσία.
ΤΟ Δ.Σ.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ,ΕΡΕΥΝΑΣ
ΚΑΙ
ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
---------
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ
& ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
ΔΥΤΙΚΗΣ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Αγαπητοί συνάδελφοι εκπαιδευτικοί,
με αφορμή το
κείμενο του συλλόγου εκπαιδευτικών Α/θμιας Εκπαίδευσης, το οποίο καλεί τους/τις
συναδέλφους /συναδέλφισσες να μην πάρουν μέρος στην ημερίδα, που διοργανώνεται από
την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Δυτικής Μακεδονίας στις 29 Μαΐου 2017
και να μπλοκάρουν με τη φυσική τους παρουσία τη διενέργεια της Ημερίδας, έχω να
καταθέσω, ότι η πράξη αυτή είναι αντισυνταγματική, φιμώνει την ελευθερία του
λόγου και της έκφρασης, καθώς πρόκειται για ημερίδα που απευθύνεται κυρίως σε
γονείς και εκπαιδευτικούς και ενημερώνει και ευαισθητοποιεί σε θέματα
αναπηρίας, ειδικής αγωγής, κατάρτισης και απασχόλησης των ατόμων με αναπηρία.
Οι εκπαιδευτικοί θα παρουσιάσουν πρόγραμμα συνεκπαίδευσης, θα αναδείξουν τα
θετικά και τις δυσκολίες αυτών των
δράσεων, ενώ θα συζητηθούν και προοπτικές απασχόλησης των ατόμων με αναπηρία
μέσω της κοινωνικής επιχειρηματικότητας.
Οι
προβληματισμοί του συλλόγου εκπαιδευτικών Α/θμιας Εκπ/σης, είναι σεβαστοί και
τους προσκαλούμε να έρθουν και να τοποθετηθούν μπροστά στους γονείς που
καθημερινά αγωνίζονται για το δικαίωμα των παιδιών τους για μια ισότιμη
συμμετοχή στην εκπαίδευση. Οι ανησυχίες τους αναφορικά με τα επιμορφωτικά
σεμινάρια του προσωπικού της Γενικής Αγωγής, δεν έχουν καμία σχέση με τη
συγκεκριμένη ημερίδα, όπου για πρώτη φορά θα συνομιλήσουν ειδικοί και
εκπαιδευτικοί από τα Γενικά και Ειδικά Σχολεία και θα γίνει προσπάθεια να
αναδειχθεί το έργο των ειδικών σχολείων.
Ο
προσανατολισμός προς τη δημιουργία συμπεριληπτικών εκπαιδευτικών συστημάτων
αποτελεί πλέον την κυρίαρχη τάση των εκπαιδευτικών συστημάτων, τόσο σε ευρωπαϊκό, όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Σημαντικό σταθμό στην ευρεία αποδοχή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης/inclusive education, αποτέλεσε η
Διακήρυξη της Σαλαμάνκα (Unesco
1994). Ο αποσπασματικός και χωρίς πραγματικό σχεδιασμό τρόπος με τον οποίο οι
προηγούμενες πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων διαχρονικά αντιμετώπιζαν το σημαντικότατο
θέμα της εκπαίδευσης των παιδιών με ΕΕΑ ή και αναπηρία, ουδεμία σχέση έχει με
την πολιτική επιλογή της σημερινής ηγεσίας του Υπουργείου. Δυστυχώς, η Ελληνική
πορεία προς τη συμπεριληπτική εκπαίδευση, χαράχθηκε κατά τις προηγούμενες
δεκαετίες μέσα από την αποσπασματική και σε αρκετές περιπτώσεις, άκριτη
υιοθέτηση πολιτικών και πρακτικών, χωρίς προηγούμενη ανάλυση των ιδιαίτερων
συνθηκών της χώρας, χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για την κατανόηση της
συμπεριληπτικής φιλοσοφίας.
Η πολιτική
ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, οφείλει να διαμορφώνει ένα τέτοιο πλαίσιο, σε
θεσμικό και νομοθετικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο αξιών και στάσεων, που να
προωθεί την ένταξη/συμπερίληψη των μαθητών με ΕΕΑ ή και με αναπηρία, στο γενικό
σχολείο, διασφαλίζοντας την πρόσβασή τους, σε ισότιμη ποιοτική εκπαίδευση. Μια
τέτοιου είδους πολιτική αφορά τη δημιουργία ενός παιδοκεντρικού ενταξιακού
συστήματος, ικανού να ανταποκριθεί στις ανάγκες όλων των παιδιών χωρίς
διακρίσεις, και κατ΄ επέκταση μιας
κοινωνίας χωρίς διακρίσεις.
Ο
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ Δ/ΝΤΗΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΔΥΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου