ΡΕΠΟΡΤΑΖ ESOS
Του Διομήδη Τόλιου
Εκπαιδευτικός - Αρχαιολόγος
Ήδη από το 2010, με το προεδρικό διάταγμα υπ’ αριθ. 38, με καθυστέρηση πέντε ετών, η Ελλάδα ενσωμάτωσε επιτέλους την Οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005. Με βάση τις διατάξεις αυτές τα πτυχία των πανεπιστημίων των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξομοιώνονται προς τα πτυχία των αντίστοιχων ελληνικών, εξασφαλίζοντας στους κατόχους τους ίσα επαγγελματικά δικαιώματα με τους κατόχους ελληνικών πτυχίων, μετά από την έκδοση σχετικής απόφασης από το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (Σ.Α.Ε.Π.).
Η χώρα μας φάνηκε αρχικά διατεθειμένη να κάνει τους συμβιβασμούς της, αποδεχόμενη το «κεκτημένο της Ε.Ε.». Ποια είναι όμως η πραγματική εικόνα που επικρατεί σήμερα, πέντε ολόκληρα χρόνια μετά την ενσωμάτωση της σχετικής Οδηγίας; Δυστυχώς, είναι μία εικόνα που απέχει πόρρω από εκείνη ενός μέλους της «ευρωπαϊκής οικογένειας».
Ενώ η Πολιτεία εφάρμοσε – όχι πάντα με τον πιο επιτυχημένο τρόπο – τη σχετική νομοθεσία στον δημόσιο τομέα, εντάσσοντας τα αναγνωρισμένα από το Σ.Α.Ε.Π. πτυχία στο προσοντολόγιο του Δημοσίου, αδυνατεί να εξασφαλίσει την εφαρμογή της στον ιδιωτικό τομέα, όπου ο εκάστοτε εργοδότης διατηρεί – ή τουλάχιστον έτσι θεωρεί – το «δικαίωμα» να αξιολογεί την ισοδυναμία των πτυχίων. Ακόμη και φορείς, όπως η Τράπεζα της Ελλάδος, που αποτελούν τμήμα του ευρύτερου ευρωπαϊκού συστήματος, δεν εφαρμόζουν τη νομοθεσία κ αρνούνται να αναγνωρίσουν τα, ήδη αναγνωρισμένα από τον αρμόδιο φορέα πτυχία των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων, αναγκάζοντας τους εργαζομένους τους να καταφεύγουν για μία ακόμη φορά στη δικαιοσύνη, για τα ήδη νομοθετημένα, προκειμένου να αναγνωρίσουν το αυτονόητο για κάθε ευρωπαϊκή χώρα, εκτός από τη δική μας… ότι είναι πτυχιούχοι. Σχετική ερώτηση για το θέμα έχει καταθέσει ο βουλευτής Αχαίας του Ποταμιού Ιάσονας Φωτήλας εδώ. Έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα απαντήσει ο Υπουργός κ. Μπαλτάς.
Εκπαιδευτικός - Αρχαιολόγος
Το ζήτημα της αναγνώρισης των πτυχίων των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων στην Ελλάδα έχει μακρά προϊστορία, φορτισμένη αρνητικά με καταδίκες της χώρας μας από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Πανεπιστήμια διεθνούς κύρους απαξιώνονταν συστηματικά· με απλά λόγια ο ιστορικός της Οξφόρδης δεν μπορούσε να εργαστεί στην Ελλάδα ως πτυχιούχος ιστορικός, επειδή δεν ήταν πτυχιούχος ελληνικού πανεπιστημίου.
Αναγκαία και αυτονόητη προϋπόθεση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, την οποία όλα σχεδόν τα πολιτικά κόμματα στη χώρα μας διακηρύσσουν πανηγυρικά, αποτελεί και η ελευθερία κυκλοφορίας των εργαζομένων και η ελευθερία της εγκατάστασης μεταξύ των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο πλαίσιο αυτό, οι αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές έχουν εκδώσει πληθώρα υποχρεωτικής ισχύος Οδηγιών, μεταξύ δε αυτών καταλέγονται και εκείνες που ρυθμίζουν την ισοδυναμία των πτυχίων των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων και την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων.Ήδη από το 2010, με το προεδρικό διάταγμα υπ’ αριθ. 38, με καθυστέρηση πέντε ετών, η Ελλάδα ενσωμάτωσε επιτέλους την Οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005. Με βάση τις διατάξεις αυτές τα πτυχία των πανεπιστημίων των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξομοιώνονται προς τα πτυχία των αντίστοιχων ελληνικών, εξασφαλίζοντας στους κατόχους τους ίσα επαγγελματικά δικαιώματα με τους κατόχους ελληνικών πτυχίων, μετά από την έκδοση σχετικής απόφασης από το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (Σ.Α.Ε.Π.).
Η χώρα μας φάνηκε αρχικά διατεθειμένη να κάνει τους συμβιβασμούς της, αποδεχόμενη το «κεκτημένο της Ε.Ε.». Ποια είναι όμως η πραγματική εικόνα που επικρατεί σήμερα, πέντε ολόκληρα χρόνια μετά την ενσωμάτωση της σχετικής Οδηγίας; Δυστυχώς, είναι μία εικόνα που απέχει πόρρω από εκείνη ενός μέλους της «ευρωπαϊκής οικογένειας».
Ενώ η Πολιτεία εφάρμοσε – όχι πάντα με τον πιο επιτυχημένο τρόπο – τη σχετική νομοθεσία στον δημόσιο τομέα, εντάσσοντας τα αναγνωρισμένα από το Σ.Α.Ε.Π. πτυχία στο προσοντολόγιο του Δημοσίου, αδυνατεί να εξασφαλίσει την εφαρμογή της στον ιδιωτικό τομέα, όπου ο εκάστοτε εργοδότης διατηρεί – ή τουλάχιστον έτσι θεωρεί – το «δικαίωμα» να αξιολογεί την ισοδυναμία των πτυχίων. Ακόμη και φορείς, όπως η Τράπεζα της Ελλάδος, που αποτελούν τμήμα του ευρύτερου ευρωπαϊκού συστήματος, δεν εφαρμόζουν τη νομοθεσία κ αρνούνται να αναγνωρίσουν τα, ήδη αναγνωρισμένα από τον αρμόδιο φορέα πτυχία των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων, αναγκάζοντας τους εργαζομένους τους να καταφεύγουν για μία ακόμη φορά στη δικαιοσύνη, για τα ήδη νομοθετημένα, προκειμένου να αναγνωρίσουν το αυτονόητο για κάθε ευρωπαϊκή χώρα, εκτός από τη δική μας… ότι είναι πτυχιούχοι. Σχετική ερώτηση για το θέμα έχει καταθέσει ο βουλευτής Αχαίας του Ποταμιού Ιάσονας Φωτήλας εδώ. Έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα απαντήσει ο Υπουργός κ. Μπαλτάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου