Μια αποτίμηση της πρώτης εφαρμογής του νόμου επιλογής στελεχών. (Ν.4823/2021)

Ο κλάδος πρέπει να διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού την φιλοσοφία του παρόντος νόμου (Μέσος όρος μετρήσιμων προς συνέντευξη, μεγαλύτερος του 2:1 )

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ESOS

Του Γιάννη Π. Πλατάρου, Μαθηματικού

Είναι απολύτως βέβαιο, ότι έγιναν με νόμο που μετρά το μεγαλύτερο πλήθος προσόντων, από κάθε άλλο νόμο. Αυτό από μόνο του είναι επίτευγμα του κλάδου, που πρέπει να διατηρηθεί σε κάθε μελλοντικό νόμο.

Όμως υπήρξαν και μέγιστες αστοχίες στην εφαρμογή του. Ας τα βάλουμε σε μια σειρά:

Θετικά σημεία

Χρόνιο αίτημα του κλάδου ήταν η μείωση του ρόλου της συνέντευξης για να μην υπάρχουν μεγάλα περιθώρια αυθαιρεσίας.  Αυτό έγινε. Δείκτης επίτευξης αντικειμενικός, ο λόγος του πραγματικού Μ.Ο. των υποψηφίων στα «σταθερά» μόρια (όχι στα δυνητικά) προς το μέγιστο της συνέντευξης. Αυτός ήταν περίπου 42:20 ή 21:10  , ας το πούμε 2:1. Ο ίδιος λόγος σε άλλες κρίσεις ήταν 13:20  στην καλύτερη περίπτωση 1:1 ή σε άλλες περιπτώσεις (με τις αντισυνταγματικές ψηφοφορίες) χωρίς νόημα μέτρησης.

Αρνητικά σημεία

Δεν υπήρξε ούτε μία ρυθμιστική ερμηνευτική εγκύκλιος για την αποτίμηση των προσόντων. Αυτό ήταν μια αιτία για την κατάργηση κάθε χρονοδιαγράμματος. Καθώς τα συμβούλια επιλογής ήταν 4 και όχι 1 , έπρεπε να έχουν συντονισμό (ίδια αντιμετώπιση για την ίδια περίπτωση) Αποτέλεσμα η βραδυπορία . Το ότι τα συμβούλια ήταν περισσότερα και οι μισοί υποψήφιοι εκτός συνεντεύξεων δεν ήταν όπως φάνηκε αιτίες επίσπευσης των επιλογών.  Η έλλειψη κινήτρων από τα Συμβούλια επιλογής ήταν ένας άλλος λόγος (αμισθί έργο)

Τι θα μπορούσε εύκολα να γίνει και δεν έγινε

Θα μπορούσε να γίνει αυτό που ήδη εδώ και χρόνια εφαρμόζει το ΙΕΠ κυρίως αλλά δευτερευόντως  και το ΕΚΔΔΑ αλλά και εσχάτως ο ΕΟΠΠΕΠ. Το ΙΕΠ είναι το πρότυπο.:

Όλοι οι δυνητικώς ενδιαφερόμενοι ανεβάζουν προσόντα ταξινομημένα ανά ποικίλες κατηγορίες  . Αυτά ανανεώνονται και εμπλουτίζονται κατά το δοκούν του ενδιαφερομένου. Σε μια περίπτωση όπου το ΙΕΠ κάνει μια προκήρυξη για συγκεκριμένη θέση (μητρώο) όλοι βαθμολογούνται με τα μόρια από τα προσόντα που έχουν μεταφορτώσει , αναρτώνται προσωρινοί πίνακες, γίνονται ενστάσεις, τελικοί πίνακες, όλα με διαφάνεια. Αυτό έπρεπε να γίνει, τον έλεγχο να τον κάνει μοναδική επιτροπή διαρκώς , όλοι να ξέρουν τα μόριά τους . Αυτό εξυπακούεται, ότι έπρεπε να γίνει πριν τον νόμο. Η τεχνογνωσία υπήρχε. Φυσικά μπορεί να γίνει και ΤΩΡΑ.

Τι έγινε επί του πεδίου.

1. Πάρα πολλοί , λεγόμενοι «δοτοί» Δ.Ε. δεν κατάφεραν να επανεπιλεγούν. Το αντικειμενικό αυτό γεγονός, κάτι λέει υπέρ του νόμου.
2. Στις προφορικές βαθμολογίες των συνεντεύξεων είχαμε πολλά «εικοσάρια» Και αυτό, κάτι λέει υπέρ του νόμου.
3. Στις προφορικές βαθμολογίες, είχαμε πολλά εικοσάρια σε ακραιφνώς «αντίθετους» (Είμαστε όλοι σε μικρές κοινωνίες και γνωρίζουμε.) Αυτό το γεγονός λέει επίσης, πάρα πολλά, υπέρ του νόμου.
4. Γράφω την έκφραση «υπέρ του νόμου» και αποφεύγω την πίστωση στα Συμβούλια Επιλογής , διότι σε ένα τουλάχιστον συμβούλιο και για μία τουλάχιστον περίπτωση που γνωρίζω καλώς, έγινε η μέγιστη δυνατή παρεκτροπή μοριοδότησης σταθερών μορίων. Πιστεύω ότι είναι η εξαίρεση του κανόνα. Τολμώ να εκτιμήσω, εκ του αποτελέσματος, εξ όσων εισπράττω, ότι δεν είχαμε αυτή την φορά αποτελεσματικές «πολιτικές παρεμβάσεις», κάτι που εθιμικά είναι η δεσπόζουσα πραγματικότητα.

Τελική πολιτική μου εκτίμηση στα παραπάνω είναι ότι ο κλάδος πρέπει να διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού την φιλοσοφία του παρόντος νόμου (Μέσος όρος μετρήσιμων προς συνέντευξη, μεγαλύτερος του 2:1 ) Όπως ήδη εξηγήσαμε , ο πιο πολύπλοκος νόμος όλων των εποχών, αν είχε επί του πεδίου   πρόβλεψη πλατφόρμας τύπου ΙΕΠ, θα είχε την καλύτερη λειτουργικότητα όλων των εποχών, έτσι ώστε να πεισθούν άπαντες ότι είναι επίτευγμα του κλάδου  ή και απλώς μόνον, δώρο, άνωθεν, στο κλάδο. Έτσι λοιπόν, όντως έχουμε μπροστά μας έναν αξιοκρατικό νόμο. Οι όποιες αδικίες διευθετούνται με λογοδοσία στα δικαστήρια, όπως γινόταν ανέκαθεν πλην της περιπτώσεως των αντισυνταγματικών αποφασιστικών, μυστικών ψηφοφοριών.