11η Οκτωβρίου 1912 - Τα ελευθέρια της Κοζάνης

«Μεγάλη μέρα σήμερα παιδί μου, πολύ μεγάλη! Δόξα τω Θεώ, δόξα τω Θεώ, ήρθε«Μεγάλη μέρα σήμερα παιδί μου, πολύ μεγάλη! Δόξα τω Θεώ, δόξα τω Θεώ, ήρθετο Ελληνικό, λευτερωθήκαμε...!!!»... Με τα λόγια αυτά, κάνοντας πάντα το σταυρότης, η 16χρονη στην απελευθέρωση Κοζανίτισσα γιαγιά μου, μας υποδεχόταν πάνταστο σπίτι της εμάς, τα σχολιαρόπαιδα εγγόνια της κατά τη δεκαετία του ΄60 ως τιςαρχές εκείνης του ’70, όταν μετά τη μεγαλειώδη παρέλαση και τις λαμπρές τελετέςπου γίνονταν για τα «Ελευθέρια» της Κοζάνης, την επισκεπτόμασταν με σεβασμόμαζί με τη μητέρα μου, να της φιλήσουμε το χέρι και να της πούμε τα «ΧρόνιαΠολλά». Ήταν οι καλές εποχές που οι Κοζανίτες, νέοι και γέροι, πολλοί με νωπέςακόμα τις μνήμες της απελευθέρωσης, ξεχύνονταν κυριολεκτικά στους δρόμους γιανα γιορτάσουν πανηγυρικά, ντυμένοι στα καλά τους, και να τιμήσουν την πιο«Μεγάλη Ημέρα» της Κοζάνης!

συνέχεια πανηγυρικού..