Το κόστος για μια οικογένεια με παιδιά που κάνουν φροντιστήρια, έχει εκτιναχτεί σε δυσθεώρητα ύψη.

 

Το κόστος για μια οικογένεια με παιδιά που κάνουν φροντιστήρια, έχει εκτιναχτεί σε δυσθεώρητα ύψη.

Για να δώσουμε μια πιο αναλυτική εικόνα των δεδομένων και των αιτίων που αναφέρονται μπορούμε να εξετάσουμε τα εξής επιμέρους στοιχεία και παραμέτρους:

1. Δαπάνες για Φροντιστήρια Γενικής Εκπαίδευσης

• Εξέλιξη Δαπανών: Σύμφωνα με την έρευνα του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ, το 2023 τα ελληνικά νοικοκυριά δαπάνησαν 614 εκατ. ευρώ για φροντιστήρια γενικής εκπαίδευσης. Αυτή η δαπάνη είναι αυξημένη κατά 35,5% από το 2021. Αυτό σημαίνει ότι ο αριθμός των μαθητών που επιλέγουν να παρακολουθήσουν φροντιστήρια έχει αυξηθεί, ή ότι τα δίδακτρα των φροντιστηρίων έχουν αυξηθεί σημαντικά.
• Προέλευση της αύξησης:
  • Η αύξηση μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι οι γονείς θεωρούν ότι τα φροντιστήρια είναι αναγκαία για να πετύχουν τα παιδιά τους στις πανελλήνιες εξετάσεις ή για να καλύψουν κενά που υπάρχουν από τις σχολικές διαδικασίες.
  • Ενδεχομένως τα φροντιστήρια να έχουν αυξήσει τα δίδακτρα λόγω της γενικότερης οικονομικής κατάστασης, του πληθωρισμού ή άλλων αυξανόμενων λειτουργικών εξόδων (π.χ. δασκάλων, υποδομών, κλπ.).

2. Δαπάνες για Φροντιστήρια Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Κέντρα Μελέτης)

• Το κόστος για τα φροντιστήρια της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (κέντρα μελέτης) έχει αυξηθεί κατακόρυφα, από 5,9 εκατ. ευρώ το 2013 σε 26,1 εκατ. ευρώ το 2023, σημειώνοντας τετραπλασιασμό.
• Αυτό υποδηλώνει μια στροφή των γονιών προς ενισχυτικά μαθήματα από μικρές ηλικίες, με σκοπό την καλύτερη προετοιμασία των παιδιών για τις μελλοντικές τους εξετάσεις ή για να καλύψουν πιθανές ελλείψεις στη μάθηση.

3. Επίδραση της Πανδημίας

• Μαθησιακά Κενά: Η πανδημία και τα lockdown είχαν σοβαρές συνέπειες για την εκπαίδευση, με τα σχολεία να κλείνουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Αυτό δημιούργησε μαθησιακά κενά, καθώς η διαδικασία της τηλεκπαίδευσης δεν ήταν αποτελεσματική για όλους τους μαθητές, ειδικά για εκείνους που δεν είχαν την κατάλληλη υποδομή ή καθοδήγηση στο σπίτι.
  • Ως αποτέλεσμα, οι μαθητές χρειάζονται περισσότερο φροντιστήριο για να καλύψουν τις χαμένες ώρες διδασκαλίας και να αναπληρώσουν τα κενά.
  • Τα φροντιστήρια, λοιπόν, λειτουργούν ως ανάγκη και όχι απλώς ως προαιρετική ενίσχυση στη μάθηση, γεγονός που ενδέχεται να εξηγεί την αύξηση της ζήτησης.

4. Δαπάνες για Ξένες Γλώσσες και Δραστηριότητες

• Τα μαθήματα ξένων γλωσσών και οι εξωσχολικές δραστηριότητες (όπως αθλητισμός, μουσική, τέχνες κ.λπ.) αποτελούν μια άλλη σημαντική οικονομική επιβάρυνση για τους γονείς. Τα κόστη αυτών των δραστηριοτήτων κυμαίνονται από 80 έως 160 ευρώ το μήνα, ανάλογα με την ηλικία του παιδιού και την περιοχή.
• Αυτό το κόστος μπορεί να είναι δυσβάσταχτο για οικογένειες με πολλαπλά παιδιά ή για οικογένειες με χαμηλότερο εισόδημα. Οι εξωσχολικές δραστηριότητες, όμως, θεωρούνται απαραίτητες για την πλήρη ανάπτυξη του παιδιού και την ενίσχυση των δεξιοτήτων του, πράγμα που τις καθιστά σχεδόν αδιαπραγμάτευτες για πολλές οικογένειες.

5. Δημογραφικά Στοιχεία και Οικονομική Πίεση

• Ηλικιακή Κατηγορία: Οι μαθητές που πλήττονται περισσότερο είναι εκείνοι της γυμνασιακής και λυκειακής ηλικίας, καθώς οι ανάγκες για προετοιμασία για τις εξετάσεις είναι εντονότερες σε αυτή την ηλικία. Παράλληλα, τα παιδιά στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση αυξάνουν τη συμμετοχή τους σε κέντρα μελέτης και φροντιστήρια για να εξασφαλίσουν την επιτυχία τους στο μέλλον.
• Οικονομική Κατάσταση Οικογενειών: Η τάση για αύξηση της συμμετοχής σε φροντιστήρια και δραστηριότητες δείχνει ότι οι οικογένειες της μεσαίας τάξης (και όχι μόνο) αναγκάζονται να δαπανήσουν περισσότερα χρήματα για την εκπαίδευση και ανάπτυξη των παιδιών τους. Οι οικογένειες με χαμηλότερο εισόδημα δυσκολεύονται να ανταποκριθούν σε αυτά τα έξοδα και μπορεί να αντιμετωπίσουν οικονομικές πιέσεις.

Συνοψίζοντας:

Το αυξανόμενο κόστος για φροντιστήρια, δραστηριότητες και ξένες γλώσσες, σε συνδυασμό με την επίδραση της πανδημίας, προκαλεί οικονομική πίεση στις οικογένειες. Το εκπαιδευτικό σύστημα φαίνεται να ενισχύει την ανάγκη για εξωσχολική στήριξη, και αυτό μεταφράζεται σε αυξημένα έξοδα για τους γονείς, κάτι που ενδέχεται να ενισχύσει τις κοινωνικές ανισότητες, αφού όλοι οι γονείς δεν έχουν την ίδια οικονομική δυνατότητα να ανταπεξέλθουν στις αυξανόμενες δαπάνες.