Επιστολή στον υπουργό Παιδείας Κ. Πιερρακάκη πρώην - νυν αποσπασμένων εκπαιδευτικών με οικογένεια στο εξωτερικό

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ESOS

Αξιότιμε κε Υπουργέ

Την παρούσα επιστολή υπογράφουμε πρώην αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί στο εξωτερικό που έχουμε δημιουργήσει οικογένεια με ομογενή ή αλλοδαπό και βρισκόμαστε εμείς στην Ελλάδα και η οικογένειά μας το εξωτερικό ή είμαστε σε αναγκαστική άδεια άνευ αποδοχών για να μείνουμε κοντά της, όπως επίσης και εκπαιδευτικοί που ήδη υπηρετούν στο εξωτερικό και έχουν δημιουργήσει οικογένεια, ζώντας με την συνεχή ανασφάλεια ότι κάθε τέλος του σχολικού έτους το νομικό πλαίσιο θα τους υποχρεώσει σε μια από τις δυο παραπάνω επιλογές.

Με την περίπτωση όσων πήραμε αυτήν την πρωτοβουλία όπως και δεκάδων άλλων συναδέρφων που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση, αποδεικνύεται ότι το νομικό πλαίσιο που διέπει τις αποσπάσεις εκπαιδευτικών στο εξωτερικό αντιμετωπίζει σχεδόν εκδικητικά όσους πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στις ελληνόγλωσσες δομές της ομογένειας και έκαναν οικογένεια αφαιρώντας μας την δυνατότητα να υποβάλλουμε αίτηση ακόμα και όταν υπάρχουν κενά λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος απόσπασης εκπαιδευτικών από την Ελλάδα. Ουσιαστικά πετάει στο καλάθι των αχρήστων και στερεί την Ελληνόγλωσση εκπαίδευση από καταρτισμένους και έμπειρους εκπαιδευτικούς που γνωρίζουν άριστα την γλώσσα, τις ιδιαιτερότητες και την εκπαιδευτική πραγματικότητα της κάθε χώρας και μάλιστα χωρίς επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού με επιμίσθια και έξοδα μετακίνησης. Πάγιο επίσης αίτημα των Ελληνικών εκπαιδευτικών φορέων του εξωτερικού όπως εκφράζεται από δεκάδες ομογενειακούς φορείς στην Ευρώπη, την Αμερική, την Αυστραλία και αλλού είναι να μπορούν να παραμένουν ή να δικαιούνται να υποβάλλουν αίτηση εκ νέου, εκπαιδευτικοί που έχουν υπηρετήσει και έχουν δημιουργήσει οικογένεια και δεσμούς με την χώρα μια και είναι οι στυλοβάτες των σχολείων και μονάδων του εξωτερικού.

Ο νόμος 4415/2016 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έδωσε προτεραιότητα στους συναδέρφους που υπέβαλλαν αίτηση από την Ελλάδα με επιμίσθιο καταργώντας ουσιαστικά την προτεραιότητα που δίνονταν μέχρι τότε σε εκπαιδευτικούς με σύζυγο ομογενή ή αλλοδαπό μόνιμο κάτοικο εξωτερικού που υπηρετούσαν χωρίς επιμίσθιο. Οι τελευταίοι έχουν προτεραιότητα σύμφωνα με το άρθρο 26 του συγκεκριμένου νόμου αν πληρούν τρία κριτήρια α) 7 συνεχόμενα χρόνια υπηρεσία στο εξωτερικό, β) Τέλεση του γάμου 3 χρόνια πριν την πρώτη παράταση πέραν της πενταετίας γ) Πολύ καλή γνώση σε επίπεδο Γ1 της γλώσσας. Προτεραιότητα που αφορά μόνο παρατάσεις και όχι αποσπάσεις. Πολύ λίγοι πληρούν και τα τρία κριτήρια ταυτόχρονα ενώ το δεύτερο είναι τελείως παράλογο, απαράδεκτο και αντισυνταγματικό δημιουργώντας σοβαρές διακρίσεις μια και καθορίζει το συνταγματικό δικαίωμα της οικογενειακής ενότητας, συνοχής και ευημερίας με βάση την ημερομηνία τέλεσης του γάμου. Το ακόμα πιο απαράδεκτο όμως του συγκεκριμένου νόμου είναι ότι κατά τις προκηρύξεις των αιτήσεων για αποσπάσεις στο εξωτερικό, μας αποκλείει εντελώς, στερώντας μας το δικαίωμα να υποβάλλουμε εκ νέου αίτηση ακόμα και για να καλύψουμε κενά που υπάρχουν λόγω έλλειψής ενδιαφέροντος από συναδέρφους στην Ελλάδα χωρίς μάλιστα κανένα απολύτως κόστος για το ελληνικό Δημόσιο με επιμίσθια και έξοδα μετάβασης.

Ο συγκεκριμένος νόμος από το 2016 λόγω της ανάγκης διατήρησης της εργασίας αμφοτέρων των μελών του ζευγαριού ( εν μέσω οικονομικής κρίσης και πανδημίας) κατάφερε να χωρίσει δεκάδες οικογένειες εκπαιδευτικών για μεγάλα χρονικά διαστήματα με όλες τις αρνητικές, συναισθηματικές, ψυχολογικές και οικονομικές συνέπειες που είχε και έχει αυτήν η ψυχοφθόρα διαδικασία πρωτίστως για τα παιδιά μας και κατόπιν για εμάς.
26/10/2023

Κατάφερε να μας υποχρεώσει σε μακροχρόνιες άδειες άνευ αποδοχών προκειμένου να μείνουμε με τις οικογένειές μας, άδειες οι οποίες σιγά σιγά τελειώνουν με πολλούς συναδέρφους να παραιτούνται ή να χωρίζονται εκ νέου από την οικογένεια για να μην χάσουν την θέση τους. Κατάφερε να δημιουργήσει τεράστιο άγχος και ανασφάλεια σε όσους υπηρετούν και έχουν οικογένεια με ομογενή ή αλλοδαπό για το ποιά θα είναι η τύχη τους στο τέλος της κάθε χρονιάς.

Η παρούσα κυβέρνηση της ΝΔ ως αντιπολίτευση τότε, καυτηρίασε αυτές τις επιλογές μιλώντας για έλλειψη σεβασμού απέναντι τόσο στις οικογένειες των συγκεκριμένων εκπαιδευτικών όσο και στην προσφορά τους στην ελληνόγλωσση εκπαίδευση, παρολαυτά με την απόφαση 83046/Η2 της 1ης Ιουλίου 2020 δεν άλλαξε απολύτως τίποτε.

Κύριε Υπουργέ, δεν ζητάμε να οικειοποιηθούμε μόνιμα τις θεσεις εκπαιδευτικών του εξωτερικού, δεν ζητάμε να έχουμε προτεραιότητα απέναντι στους συναδέρφους που θέλουν να αποσπαστούν για πρώτη φορά από την Ελλάδα και να ζήσουν την εμπειρία να διδάξουν στο εξωτερικό οπως κάναμε και εμείς κάποτε.Αυτό που ζητάμε ειναι απλά το τελος του παραλογισμού και αξιοκρατία. Ζητάμε να έχουμε το δικαίωμα να υποβάλλουμε αίτηση απόσπασης για να καλύψουμε κενά που δεν καλύπτονται από συναδέρφους που αποσπώνται για πρώτη φορά από την Ελλάδα και έτσι να μπορούμε να είμαστε μαζί με την οικογένειά μας.

Υπάρχει επιτακτική ανάγκη για άμεση αλλαγή αυτού του άδικου και παράλογου πλαισίου αποσπάσεων που διαλύει τις οικογένειες μας, αποψιλώνει απο έμπειρους εκπαιδευτικούς την ελληνόγλωσση εκπαίδευση και επιβαρύνει συνάμα το ελληνικό Δημόσιο με εξοδα που μπορούν να αποφευχθούν.

Η αρχή πρέπει να γίνει από την άδικη για όσους υπηρετήσαμε στο εξωτερικό και έληξε η αποσπασή μας παράγραφο 6 του αρθρου 6 της απόφασης 83046/Η2 της 1ης Ιουλίου 2020 που ορίζει την περίπτωση γ της παραγράφου 3 του άρθρου 16 του νόμου 4415/2016 κατ εξαίρεση αιτήσεις παράτασης απόσπασης πέραν της πενταετίας οπως διαμορφώθηκε κατοπιν με την παράγραφο 1β του άρθρου 9 της απόφασης 83046/Η2 της 1ης Ιουλίου 2020 κατ εξαίρεση αιτήσεις παράτασης απόσπασης πέραν της εξαετιας

Με την συγκεκριμένη παράγραφο ενώ δίνεται το δικαίωμα στους συναδέρφους που υπηρετούν στο εξωτερικό αλλά συμπληρώνουν το όριο απόσπασης (6 χρόνια) και θελουν να παραμείνουν,να αιτηθούν παράταση και να διεκδικήσουν τα κενά που δεν καλύπτονται απο καινουριους συναδέρφους απο την Ελλάδα, σε όλους τους άλλους που υπηρετήσαμε και καποια στιγμή έληξεη απόσπασή μας και μάλιστα έχουμε και οικογένεια,δεν δινεται το δικαίωμα να υποβάλουμε αίτηση απόσπασης για να διεκδικήσουμε τα ίδια κενά. Ενω λοιπον συντρέχουν τα ιδια υπηρεσιακά δεδομένα και για τις δυο περιπτώσεις και στην δική μας ενα επιπλέον σοβαρό, έχουμε την οικογένειά μας εκεί, εξαιρούμαστε με αδικο και σληρό τρόπο οταν το μόνο που ζητούμε είναι να προσφέρουμε τις πολύτιμες υπηρεσίες μας και να συνενωθουμε ή να παραμείνουμε με την οικογένειά μας οσοι είμαστε με αδειες ανευ αποδοχών. Μια αντιμετώπιση λοιπόν άνιση, άδικη και σκλήρη με βάση τις συνέπειες που έχει στην ζωή της οικογένειάς μας, μεκαταστρατηγηση του δικαιώματος κοινής αφετηρίας και ίσων ευκαιριών για όλους.

Ζητούμε λοιπόν κατα την προκήρυξη της εγκυκλίου των αποσπάσεων για τις ελληνόγλωσσες δομες του εξωτερικου, να μας δίνεται το δικαίωμα να υποβάλλουμε αίτηση απόσπασης το οποίο - αφού τελειώνει η διαδικασία τοποθετησης των νέων συναδερφων που αποσπώνται για πρώτη φορά και απο την στιγμή που υπάρχουν κενά - να εξετάζεται απο κοινού με τις αιτήσεις παρατάσης πέραν της εξαετίας και η τελική επιλογή να γίνεται βάσει αντικειμενικών και κοινωνικών κριτηρίων. Είναι άδικο και προκαλεί μεγάλη αγανάκτηση και πίκρα να είμαστε χωριστά απο τις οικογένειές μας δυο και τρια χρόνια ή να είμαστε με πολυετείς άδειες ανευ αποδοχών αρκετοί μάλιστα στα πρόθυρα της παράιτησης για να μείνουμε με την οικογένειά, και στις ιδιες χώρες που βρισκόμαστε να βλέπουμε συναδέρφους να παίρνουν παράταση για έβδομο, ογδοο, ένατο, εικοστο κτλ χρόνο μια και ο νόμος τους δίνει το δικαίωμα να διεκδικήσουν κενα που δεν καλύπτονται απο νεους συναδέρφους ενωεμαςμαςαποκλείειπροκλητικάχωριςναλαμβάνονταιυποψηηοικογένειάμας κα άλλα κοινωνικά και αντικειμενικά κριτήρια.

Είναι επιτακτική η γενικότερη αλλαγή του πλαισίου των αποσπάσεων με άμεση απόσυρση τόσο της διάταξης που θέτει ως ανώτατο όριο απόσπασης τα έξι έτη αλλά κυρίως αυτής που απαγορεύει σε όσους ήδη υπηρετήσαν στο εξωτερικό να υποβάλλουν εκ νέου αίτηση πόσο περισσότερο αυτών που έχουν δημιουργήσει οικογένεια εκεί.

Προτείνουμε λοιπον επιπλέον, πέρα απο τις αμεσες και επιτακτικές αλλάγες που αναφέρθηκαν παραπάνω, την δημιουργία - όπως συμβαίνει και στο εσωτερικό - ενός ενιαίου πίνακα, στον οποίο θα εντάσσονται όλοι οι ενδιαφερόμενοι εκπαιδευτικοί, ανεξάρτητα από τον χρόνο προηγούμενης υπηρέτησης στα σχολεία του εξωτερικού και από τον οποίο θα επιλέγονται οι προς απόσπαση, βἀσει αντικειμενικών και κοινωνικών κριτηρίων, ώστε να διασφαλίζεται η αρχή της αξιοκρατίας και της παροχής ίσων ευκαιριών σε όλους τους ενδιαφερόμενους/ες.

Από τον ενιαίο αυτό πίνακα οι εκπαιδευτικοί θα αποσπώνται για 5 χρόνια με βάση τη σειρά κατάταξής τους και με το πέρας της πενταετίας ανα 3, λαμβάνοντας επιμίσθιο αν προηγουμένως δεν το έχουν λάβει, ενώ όποιος/α επιθυμεί να αποσπαστεί έχοντας ήδη λάβει κατά το παρελθόν το επιμίσθιο για τα χρόνια που προβλέπει η νομοθεσία, θα αποσπάται λαμβάνοντας αποκλειστικά τις τακτικές του/της αποδοχές στην Ελλάδα χωρίς να λαμβάνει τα έξοδα μετάβασης και οριστικής επιστροφής.

Όλες οι παραπάνω προτάσεις θα δώσουν λύση στις απαράδεκτες διακρίσεις που διέπουν το νομικό πλαίσιο αυτήν την στιγμή και το σημαντικότερο θα θεραπεύσουν το χρόνιο πλέον πρόβλημα της έλλειψης εκπαιδευτικών που επιθυμούν να αποσπαστούν στο εξωτερικό και την κάλυψη των κενων.

Αποτελεί παραλογισμό να βρισκόμαστε – λόγω της οικογενειακής μας κατάστασης- σε χώρες που τα συντονιστικα γραφεία δίνουν κενά, δεν υπάρχει ενδιαφέρον από Ελλάδα για απόσπαση και το νομικό πλαίσιο να μην μας επιτρεπει να υποβάλλουμε αιτηση για να τα καλύψουμε ενώ βρισκόμαστε στην χώρα. Δώστε μας το δικαίωμα να μπορούμε υποβάλλουμε αίτηση απόσπασης, δώστε μας την δυνατότητα να προσφέρουμε τις πολύτιμες υπηρεσίες μας στην ελληνόγλωσση εκπαίδευση και να είμαστε κοντά στην οικογένειά μας χωρις καμια επιβάρυνση με επιμίσθια και έξοδα μετάβασης.

Οι προτάσεις μας είναι ρεαλιστικές και μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα δίνοντας λύση τόσο στα προβλήματα των εκπαιδευτικών και τις αδικίες που δημιουργεί το νομικό πλαίσιο,κυρίως σε όσους έχουμε οικογένεια, αλλά το σημαντικότερο στις άμεσες ανάγκες της Ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την απρόσκοπτη λειτουργία τωνσχολείων και των δομών της ομογένειας χωρις κανένα κόστος για το Υπουργείο και το ελληνικό λαό.

Με τιμή
(Ακολουθούν τα ονόματα 18  πρώην και νυν αποσπασμένων  εκπαιδευτικών στο εξωτερικό)