Καταστροφή για την παιδεία οι συνεχείς μεταρρυθμίσεις

 

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ

 

ΕΝΑΣ από τους βασικότερους λόγους που ταλαιπωρεί την παιδεία μας τα τελευταία χρόνια είναι οι συνεχείς μεταρρυθμίσεις. Κάθε υπουργός Παιδείας αλλά και υπουργοί της ίδιας κυβερνήσεως και του ιδίου κόμματος όταν ορκίζονται υπουργοί Παιδείας θέλουν να γίνουν μεταρρυθμιστές Αποτέλεσμα δε αυτής της μανίας είναι να ψηφίζουν διάφορα νομοσχέδια με στόχο να καταργούν μέτρα των προηγουμένων και να εφαρμόζουν μέτρα άλλα, αρκεί να φαίνεται και να λέγεται ότι θα δημιουργήσουν νέες προοπτικές για την παιδεία με τις μεταρρυθμίσεις που ψήφισαν στη Βουλή. Έτσι σχεδόν οι περισσότεροι υπουργοί από το 1981 μέχρι σήμερα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ακολούθησαν αυτή τη γραμμή, με αποτέλεσμα να έχει οδηγηθεί η παιδεία μας στη σημερινή κατάσταση και τα Πανεπιστήμια μας να κατέχουν πεντακοσιοστές ή εξακοσιοστές θέσεις στις παγκόσμιες κατατάξεις 

 

ΟΛΑ αυτά τα γράφω διότι ο υπουργός Παιδείας, όταν ανέλαβε η κυβέρνηση Τσίπρα, προτού καν ενημερωθεί για τα προβλήματα που υπήρχαν στον τομέα της παιδείας, άρχισε να ανακοινώνει νέα μέτρα για να επαναφέρει τους αιώνιους φοιτητές, να επαναφέρει το άσυλο στα ΑΕΙ που ήταν η αιτία της κακοδαιμονίας των Πανεπιστημίων, να επαναφέρει τη συμμετοχή των φοιτητών στην εκλογή των πρυτανικών αρχών που ήταν αιτία της διαλύσεως των Πανεπιστημίων, και άλλα πολλά. Και όλα αυτά τα έκανε για να ονομασθεί και ο ίδιος μεταρρυθμιστής και να γίνει αρεστός στις αναρχικές μειοψηφίες, ανεξάρτητα από τις ζημιές που θα υποστεί η παιδεία μας και η πατρίδα μας. Ίσως ο κ. υπουργός Παιδείας να μην είχε αντιληφθεί τις αλλαγές που άρχισαν να φαίνονται στα Πανεπιστήμια με τον νέο τρόπο επιλογής των πρυτάνεων. Επίσης δεν είχε αντιληφθεί ότι όλα τα μέτρα τα οποία προτίθετο να καταργήσει είχαν ψηφισθεί από τη συντριπτική πλειοψηφία (255) βουλευτών το 2011. Ακόμη ίσως να μη θυμόταν ότι ο αριθμός των 255 βουλευτών που ψήφισαν τα ανωτέρω μέτρα προήρχοντο από τα περισσότερα κόμματα της Βουλής με εξαίρεση τα κομμουνιστικά τα οποία δεν ήθελαν να ψηφισθούν για να μπορούν οι μικρές μειοψηφίες να διευθύνουν και να κατευθύνουν τα ΑΕΙ όπως έκαναν από το 1981 που καθιερώθηκαν όλα τα μέτρα τα οποία κατήργησε η Βουλή του 2011.

ΒΕΒΑΙΑ όλα όσα έκανε ο προηγούμενος υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης Τσίπρα πρέπει να τα ξανασκεφθεί ο νέος υπουργός και     προτού κάνει οποιαδήποτε ανακοίνωση να  εξετάσει τι θέλει η    συντριπτική πλειοψηφία του λαού και να εξετάσει τι ισχύει και στις ευρωπαϊκές χώρες. Αν ακολουθήσει αυτή τη γραμμή πιστεύω ότι θα αλλάξει γνώμη και θα προσαρμοσθεί στην πραγματικότητα. Πρέπει όμως ο κ. υπουργός προτού προχωρήσει προς οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία να δημιουργήσει μία διακομματική επιτροπή και να αποφασίσουν τα περισσότερα κόμματα για τις αλλαγές που προτίθεται να κάνει στον χώρο της Παιδείας. Και όλα αυτά διότι τα θέματα Παιδείας είναι εθνική υπόθεση και όλοι οι Έλληνες θέλουν τα θέματα της Παιδείας να συζητούνται και να λαμβάνονται αποφάσεις με μεγάλες πλειοψηφίες. 

 

ΠΙΣΤΕΥΩ ότι ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας δεν θα επιτρέψει να διαλυθεί και πάλι η παιδεία μας. Και τούτο διότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός στις προγραμματικές του δηλώσεις είχε δηλώσει ότι για την παιδεία θα γίνει διάλογος. Εάν λοιπόν γίνει ουσιαστικός διάλογος δεν νομίζω ότι θα βρεθεί σώφρων πολίτης που θα θελήσει να ανατρέψει τον νόμο της κας Διαμαντοπούλου τον οποίον ψήφισαν 255 βουλευτές όλων των κομμάτων της Βουλής του 2011. Τέλος, δεν νομίζω ότι ο κ. Τσίπρας θα θελήσει να μιμηθεί τον Ανδρέα Παπανδρέου που ανέτρεψε το 1982 και το 1994 τους νόμους που είχαν εγκρίνει τις μεταρρυθμίσεις του 1976 και 1990 1993 συντριπτικές πλειοψηφίες και οδήγησαν τότε στη διάλυση της ελληνικής παιδείας και των ελληνικών Πανεπιστημίων. 

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ