Η εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών στα Μουσικά Σχολεία

<<Θέλουμε τα παιδιά μας να αποκτήσουν τα εφόδια για μια ποιοτική ζωή στο μέλλον;>>

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ESOS

Του Θέμη Μακαντάση
Σχολικού Συμβούλου ΠΕ 16
Μετά από 28 χρόνια λειτουργίας του θεσμού των Μουσικών Σχολείων  και με την πρόσφατη  δημιουργία Προγραμμάτων Σπουδών που αφορούν τα μουσικά μαθήματα έχουμε να σας επισημάνουμε τα ακόλουθα:
Κατά κοινή ομολογία, το Α.Π.Σ για τη μουσική είναι εξ ορισμού ανοικτό και ευέλικτο. Aυτό σημαίνει πως ανάλογα με τις εκπαιδευτικές ανάγκες και την υλικοτεχνική υποδομή κάθε σχολικής μονάδας πρέπει να επιλέγονται τόσο οι κατάλληλες ενότητες όσο και οι δραστηριότητες μουσικής δημιουργίας και εκτέλεσης, με στόχο την πνευματική, ψυχική και συναισθηματική ανάπτυξη των μαθητών μέσω της κατάκτησης μουσικών δεξιοτήτων.

Αν και στα καινούργια Προγράμματα Σπουδών οι δραστηριότητες και οι εκπαιδευτικές προτάσεις εμπεριέχουν ποικιλία δράσης αυτή δεν ταυτίζεται απαραίτητα με την έννοια της «ύλης», απ’ όπου ο εκάστοτε εκπαιδευτικός θα αντλήσει το δικό του εκπαιδευτικό υλικό και θα το προσαρμόσει αναλόγως στην εκπαιδευτική πράξη. Και αυτό συμβαίνει, γιατί η  γενικότερη μεταρρυθμιστική κι ανανεωτική προσπάθεια δεν προχώρησε στη συγγραφή βιβλίων.
Έτσι  περιοριστήκαμε στις έννοιες «αναδιάρθρωση και εξορθολογισμός της ύλης», για άλλη μια φορά τα Μουσικά Σχολεία παρέμειναν χωρίς σχολικά εγχειρίδια στα μουσικά μαθήματα, οδηγίες δε δόθηκαν από το Ι.ΕΠ. και την Καλλιτεχνική Επιτροπή και το ερώτημα των εκπαιδευτικών της Μουσικής παραμένει: «Μέχρι πότε θα χτίζεται η διδασκαλία του μαθήματος της μουσικής  μόνο πάνω στο φιλότιμο του εκπαιδευτικού  και  όχι στην υποστήριξή του;»
Αν θέλουμε  τα παιδιά μας να αποκτήσουν τα εφόδια για μια ποιοτική ζωή στο μέλλον, καταλαβαίνουμε πως δεν αρκούν οι ευχές και οι  μεγαλόπνοες  ιδέες. Η εκπαιδευτική πολιτική οφείλει να αφουγκράζεται με περισσότερη προσοχή τους λειτουργούς του εκπαιδευτικού συστήματος που βιώνουν εκ των έσω την κατάσταση και άρα είναι οι πλέον αρμόδιοι  να καταθέτουν τις απόψεις τους για την αναμφισβήτητη αναγκαιότητα των σχολικών βιβλίων  και  οδηγιών στα Μουσικά Σχολεία.
Στις δύσκολες εποχές μας το περίσσιο φιλότιμο των εκπαιδευτικών της Μουσικής ,που παρά τη μη μεθοδευμένη διδασκαλία έχει φέρει καταπληκτικά αποτελέσματα στα Μουσικά Σχολεία, έχει ανάγκη τροφοδότησης από οδηγίες που πρέπει να δοθούν από το ΙΕΠ και την Καλλιτεχνική Επιτροπή, η οποία σε συνεργασία  με τους Σχολικούς Συμβούλους Γενικής Παιδαγωγικής Ευθύνης των Μουσικών Σχολείων και με την αύξηση των αρμοδιοτήτων της μπορεί να γίνει πιο αποτελεσματική στην αναβάθμιση των Μουσικών Σχολείων.
Η εκπαίδευση  των παιδιών  χωρίς να περιφρονεί την πραγματικότητα, δεν μπορεί να είναι υπηρέτης των τρεχουσών αναγκών, καθώς αποτελεί θεμελιώδη κοινωνικό θεσμό για τη συνέχεια της κοινωνικής ζωής και την προαγωγή του πολιτισμού. Τα μουσικά σχολεία,   αποτελούν θεματοφύλακα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, αναδεικνύουν την πολιτιστική διαχρονική μας ταυτότητα και ταυτόχρονα προετοιμάζουν αυριανούς πολίτες καλλιεργημένους πνευματικά, αισθητικά, ψυχικά  και διακρινόμενους από το αίσθημα της ψυχικής ευφορίας.
Κάτω από αυτό το σκεπτικό, μένει σε όλους εμάς τους εμπλεκόμενους με τη δημόσια μουσική εκπαίδευση να αναλογιστούμε πώς θα επιτευχθεί στην πράξη η καλύτερη και ουσιαστικότερη εφαρμογή των Προγραμμάτων Σπουδών στα Μουσικά Σχολεία, ώστε να εξασφαλίσουμε την ποιότητα του έργου που παράγεται μέσα στην τάξη και ταυτόχρονα να αναβαθμίσουμε τη μουσική παιδεία των παιδιών που αποτελούν το μέλλον της χώρας μας.