Παπαδιαμάντης: Χριστούγεννα
Τὴν
ζωγραφιὰ μὲ τὸν Παπαδιαμάντη ἀριστερά, μᾶς τὴν ἔστειλε φίλος.
Τραβήχτηκε σὲ ἔκθεση τῆς Θεολογικῆς σχολῆς τοῦ ΑΠΘ, καὶ ἀπεικονίζει «τὸν
ρεμβασμὸ τῶν Χριστουγέννων» τοῦ κὺρ Ἀλέξανδρου.
Ἐὰν
τὸ Πάσχα εἶναι ἡ λαμπρότατη τοῦ Χριστιανισμοῦ ἑορτὴ (1), τὰ
Χριστούγεννα βεβαίως εἶναι ἡ γλυκύτατη καὶ συγκινητικωτάτη, καὶ διὰ
τοῦτο ἀνέκαθεν ἐθεωρήθη ὡς οἰκογενειακὴ κατ’ ἐξοχὴν ἑορτή.
Ἐν
τὴ Ἑσπερία δὲ τὰ κατ’ αὐτὴν ἀνεπτύχθησαν καὶ διετυπώθησαν ὄντως, ὥστε
προσέλαβεν ἰδιόρρυθμον τινὰ τύπον, καὶ ἤθη, ἔθιμα καὶ παραδόσεις
ἰδιαίτεραι πρὸς αὐτὴν συνεκροτήθησαν (2) καὶ ἐπ’ αὐτῆς ἀντεπέδρασαν.
Ὁλόκληρον
φιλολογίαν ἀποτελούσι τὰ λεγόμενα Contes de Noel, τὰ Χριστουγεννιάτικα
δήλ. παραμύθια, ὧν τινὰ ἐξόχων συγγραφέων ἔργα εἶναι ὡραιότατα,
βιβλιοθήκην δὲ ὁλόκληρον δύνανται νὰ γεμίσωσι τὰ κατ' ἔτος ἐκδιδόμενα
Christmas Numbers, τὰ ἔκτακτα δήλ. φυλλάδια τῶν εἰκονογραφημένων
περιοδικῶν (3)} τὰ δημοσιευόμενα ἐπὶ τὴ ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων, μετὰ
καλῶν εἰκόνων καὶ ποικιλωτάτης τερπνῆς ὕλης.
Οὐδὲν δὲ ἄπορον ἂν ἐν τῆ Δύσει ἰδίως ἀνεπτύχθη ἡ ἑορτὴ αὔτη, διότι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου