Παρακολουθώ τις αντιδράσεις των φορέων του αθλητισμού της χώρας σχετικά με τον νέο νόμο για τον αθλητισμό, που δίνει το δικαίωμα σε αποφοίτους των ΙΕΚ να μπορούν να εξασκούν το επάγγελμα του προπονητή. Όμως και με τον υφιστάμενο νόμο (2725/99) υπάρχει η δυνατότητα να γίνουν σχολές προπονητών, μικρής διάρκειας...
Αναρωτιέμαι εάν δεν γνωρίζουμε αυτό που ήδη συμβαίνει στο χώρο του αθλητισμού. Ότι σε πολλά σωματεία δουλεύουν «συνάδελφοι» των ΙΕΚ και μάλιστα και φοιτητές(ΤΕΦΑΑ-ΙΕΚ). Το ερώτημα είναι ποιος μπορεί να απαγορεύσει στα σωματεία, που δεν επιχορηγούνται από την πολιτεία ή τις οικείες ομοσπονδίες, να προσλαμβάνουν μόνο πτυχιούχους.. Για αυτό το θέμα διάβασα ένα σχόλιο από νεαρό συνάδελφο, που έκανε μετεκπαίδευση στις Η.Π.Α., ο οποίος, μεταξύ των άλλων, είπε ότι η διαφορά μας είναι στο επίπεδο των γνώσεων και έτσι η ¨αγορά¨ θα επιθυμεί να προσλαμβάνει τους καλύτερους.. Και νομίζω ότι όπως έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες της ελεύθερης αγοράς οι άριστοι θα επιβιώνουν.
Επίσης θα ήθελα να τονίσω ότι η πρόβλεψη του νέου νόμου για δημιουργία ιδιωτικών σχολών αθλημάτων, που προφανώς αντιστρατεύεται το θεσμό των αθλητικών σωματείων, ήδη εφαρμόζεται και λειτουργούν σχολές αθλημάτων, σύμφωνα με τον νόμο που ισχύει (2725/99, άρθρο 32)..
Προφανώς είναι αποτέλεσμα της 10 ετους κρίσης, που οδήγησε σε οικονομικό μαρασμό τους προπονητές των ερασιτεχικών αθλημάτων. Ειδικά για το στίβο οι μισθοί των σωματειακών προπονητών προ 10 ετιας ήταν 500-600Ευρώ, που πληρώνονταν από τον ΣΕΓΑΣ. Τα τελευταία χρόνια ουσιαστικά αμοίβονται μόνο οι προπονητές των ακαδημιών, μέσω της αυτοχρηματοδότησης. Οι προπονητές των μεγάλων αγωνιστικών κατηγοριών ουσιαστικά δεν έχουν οικονομικά κίνητρα. Γιαυτό στρέφονται σε άλλες μορφές επαγγελματικής διεξόδου. Και μια τέτοια είναι η δημιουργία σχολών αθλημάτων όπου οι αθλητές πληρώνουν νόμιμα δίδακτρα. Φυσικά, αυτοί οι αθλητές, αγωνίζονται στα σωματεία που ανήκουν...

Ploutarchos Saraslanidis