Το χωριό μας βρίσκεται στους πρόποδες του Βερμίου ,στις στάχτες της ΔΕΗ και στις καρδιές μας....
Ειναι ένα από τα λίγα πλέον ποντιακά χωριά στα οποία και τα μικρά παιδιά μιλάνε ποντιακά .
Όταν πηγαίναμε σχολείο οι δάσκαλοι μας τιμωρούσαν και μας αποκαλούσαν τουρκοσπορους όταν άκουγαν την γλώσσα μας ...μια ολόκληρη γενιά μεγαλώσαμε με τους παππούδες και τις γιαγιάδες που ήταν γεννημένοι στον Πόντο και από αυτούς μάθαμε να μιλάμε αυτήν την πανέμορφη διάλεκτο
Στο χωριό μας την δεκαετία του 70 υπήρχαν ελάχιστοι ...γονείς
Οι γονείς μας ήταν μετανάστες στην Γερμανία και εμείς μεγαλώσαμε σε ένα χωριό που το κατοικούσαν γέροι και παιδιά και ναι μόνο ποντιακά μιλούσαμε και όταν 4 χρόνων με πήγε η γιαγιά μου στην Χαραυγή στο παζάρι και άκουσα πρώτη φορά να μιλάνε "ελληνικά" είπα την γιαγιά μου " γιαγιά αυτοί γιατί μιλάνε εκκλησιαστικά;"
Κόντρα σε όλους μου τους δασκάλους που μου τόνιζαν ότι αν μιλάω ποντιακά θα έχω πρόβλημα στην μόρφωση μου και προ πάντων στην έκθεση εγω ποντιακά μιλούσα και ας μου πούνε αυτοί που με ξέρουν αν έχω πρόβλημα στην .....έκθεση
Παρ'ολες τις τιμωρίες και το ξύλο που που υποστήκαμε εμείς το σχολείο μας το αγαπάμε και κάθε φορά που συναντιόμαστε μελωνουμε και λιώνουμε από γλύκα όταν μιλάμε γι αυτό ...ετσι και σε μια συνάντηση Ακρινιωτισων στην Πτολεμαιδα αφού θυμηθήκαμε και βούρκωσαμε και γελάσαμε πήραμε την απόφαση το επόμενο καλοκαίρι να κάνουμε ένα μεγάλο αντάμωμα στο σχολείο μας να μπούμε στις αίθουσες να παίξουμε ποδόσφαιρο χαλίκια και κουτσό στην αυλή και να μιλήσουμε δυνατά χωρίς φόβο και με πολύ πάθος την γλώσσα μας και να κάνουμε ένα λεύκωμα και ένα σεμινάριο για την ποντιακή γλώσσα εκεί στο σχολείο μας εκεί που φοβόμασταν να την μιλήσουμε ....
Μόλις αποφασίσουμε το πότε ακριβώς και τι ακριβώς θα γίνει θα σας ενημερώσουμε όλους
Την οργάνωση άναλάβαμε:
Βούλα (τη Παρασκευα τη Κώστη)
Φούλα (τη Σουλη)
Ντια (τη Μανεντινας)
Σοφία (τη Τσινταγουζ)
Γιαννα (τη Κυρηκα)
Ελισαβετ (τη Πουζαντά)
Κουλα(τη Πιατά)
Ολγα (τη Κρεοπώλη)
Σουλα (τη Τσαχούρ τη Νικονος)
Και εγω η Λιτσα η Βασιλική (τη Σαλωνας τη Χαρελου)
Ειναι ένα από τα λίγα πλέον ποντιακά χωριά στα οποία και τα μικρά παιδιά μιλάνε ποντιακά .
Όταν πηγαίναμε σχολείο οι δάσκαλοι μας τιμωρούσαν και μας αποκαλούσαν τουρκοσπορους όταν άκουγαν την γλώσσα μας ...μια ολόκληρη γενιά μεγαλώσαμε με τους παππούδες και τις γιαγιάδες που ήταν γεννημένοι στον Πόντο και από αυτούς μάθαμε να μιλάμε αυτήν την πανέμορφη διάλεκτο
Στο χωριό μας την δεκαετία του 70 υπήρχαν ελάχιστοι ...γονείς
Οι γονείς μας ήταν μετανάστες στην Γερμανία και εμείς μεγαλώσαμε σε ένα χωριό που το κατοικούσαν γέροι και παιδιά και ναι μόνο ποντιακά μιλούσαμε και όταν 4 χρόνων με πήγε η γιαγιά μου στην Χαραυγή στο παζάρι και άκουσα πρώτη φορά να μιλάνε "ελληνικά" είπα την γιαγιά μου " γιαγιά αυτοί γιατί μιλάνε εκκλησιαστικά;"
Κόντρα σε όλους μου τους δασκάλους που μου τόνιζαν ότι αν μιλάω ποντιακά θα έχω πρόβλημα στην μόρφωση μου και προ πάντων στην έκθεση εγω ποντιακά μιλούσα και ας μου πούνε αυτοί που με ξέρουν αν έχω πρόβλημα στην .....έκθεση
Παρ'ολες τις τιμωρίες και το ξύλο που που υποστήκαμε εμείς το σχολείο μας το αγαπάμε και κάθε φορά που συναντιόμαστε μελωνουμε και λιώνουμε από γλύκα όταν μιλάμε γι αυτό ...ετσι και σε μια συνάντηση Ακρινιωτισων στην Πτολεμαιδα αφού θυμηθήκαμε και βούρκωσαμε και γελάσαμε πήραμε την απόφαση το επόμενο καλοκαίρι να κάνουμε ένα μεγάλο αντάμωμα στο σχολείο μας να μπούμε στις αίθουσες να παίξουμε ποδόσφαιρο χαλίκια και κουτσό στην αυλή και να μιλήσουμε δυνατά χωρίς φόβο και με πολύ πάθος την γλώσσα μας και να κάνουμε ένα λεύκωμα και ένα σεμινάριο για την ποντιακή γλώσσα εκεί στο σχολείο μας εκεί που φοβόμασταν να την μιλήσουμε ....
Μόλις αποφασίσουμε το πότε ακριβώς και τι ακριβώς θα γίνει θα σας ενημερώσουμε όλους
Την οργάνωση άναλάβαμε:
Βούλα (τη Παρασκευα τη Κώστη)
Φούλα (τη Σουλη)
Ντια (τη Μανεντινας)
Σοφία (τη Τσινταγουζ)
Γιαννα (τη Κυρηκα)
Ελισαβετ (τη Πουζαντά)
Κουλα(τη Πιατά)
Ολγα (τη Κρεοπώλη)
Σουλα (τη Τσαχούρ τη Νικονος)
Και εγω η Λιτσα η Βασιλική (τη Σαλωνας τη Χαρελου)
Χωριό μου ........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου