«Μη γίνεσαι πλεονέκτης, γιατί τον πλεονέκτη τον αποστρέφεται ο Θεός». Αββάς Ισαάκ

Τετάρτη 6 Ιουνίου 2018

Η θέση της ΟΛΜΕ και ΔΟΕ για τους Σχολικούς Συμβούλους


ΡΕΠΟΡΤΑΖ ESOS
Τις θέσεις τους για τον θεσμό του Σχολικού Συμβούλου διατύπωσαν στη σημερινή συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, ύστερα απο σχετική έκκληση του υπουργού παιδείας Κ. ΓΒαρόγλου, οι πρόεδροι της ΟΛΜΕ και ΔΟΕ.
Ειδικότερα διατυπώθηκαν οι ακόλουθες θέσεις:


Ν. Παπαχρήστος (Πρόεδρος της  ΟΛΜΕ): Καταρχάς υπάρχουν δύο ερωτήσεις από τον Υπουργό που δεν μου δώσατε την ευκαιρία να τις απαντήσω ως πρώτος ομιλητής, σχετικά με το ΠΔ 152 που έθεσε ο Υπουργός. Είναι γνωστή η θέση της Ομοσπονδίας ότι το ΠΔ 152 και ο ν.4024/2010 οδηγούσαν στην ατομική αξιολόγηση με προαποφασισμένα ποσοστά αποτυχίας και είναι γνωστό ότι η Ομοσπονδία ήταν αντίθετη στους συγκεκριμένους νόμους.
Ως εκ τούτου, όταν εγώ τοποθετήθηκα και είπα ότι είμαστε εναντίον της ατομικής αξιολόγησης, προφανώς θεωρούσα και έλεγα ότι η Ομοσπονδία μας είναι υπέρ της κατάργησης του Προεδρικού Διατάγματος 152.
Όσον αφορά όμως τους Σχολικούς Συμβούλους και στο ερώτημα που έκανε και ο κ. βουλευτής, ο τέως Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι υπήρχαν και σχολικοί σύμβουλοι οι οποίοι είχαν καταγγελθεί από την Ομοσπονδία για ανεπάρκειες, για αυταρχική συμπεριφορά, για παράβαση καθήκοντος, υπέρβαση εξουσίας.
Αυτό δεν πάει να πει ότι τα προσωπικά αυτά παραδείγματα συμβουλών φωτογράφιζαν και τον θεσμό. Επ΄ ουδενί λόγο η Ομοσπονδία δεν είχε τοποθετηθεί εναντίον του θεσμού των Σχολικών Συμβούλων.
Όσον αφορά τη νέα δομή η οποία δημιουργείται, η άποψη της Ομοσπονδίας είναι ότι είναι μια γραφειοκρατική και συγκεντρωτική δομή. Έχουμε επισημάνει το γεγονός ότι υπάρχει μεγάλος περιορισμός στους συντονιστές.
Και μάλιστα, αν έχω μετρήσει καλά οι συντονιστές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, είναι 118. Γιατί προφανώς βγάζω τους συντονιστές των κοινών ειδικοτήτων που αυτοί πραγματικά θα πρέπει να τρέχουν από δημοτικό σε γυμνάσιο και από γυμνάσιο σε λύκειο και να τα φέρουν βόλτα.
Ως εκ τούτου, με 118 συντονιστές στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, είναι προφανές ότι πέραν της αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου δεν θα μπορέσουν να κάνουν τίποτα άλλο.
Άρα, λοιπόν, αυτό που λέμε εμείς ότι επιβάλλεται να υπάρχει καθοδήγηση στο γνωστικό αντικείμενο και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται τα παιδαγωγικά ζητήματα, αυτός ο ρόλος των συντονιστών ακυρώνεται από την οργάνωση των ΠΕ.ΚΕ.Σ., αλλά και από τον περιορισμένο αριθμό των υπαλλήλων που θα αναλάβουν αυτή την ιδιότητα.

Θ. Κικινής (Πρόεδρος της ΔΟΕ)
Το ζητούμενο του νομοσχεδίου  υποτίθεται είναι η υποστήριξη του εκπαιδευτικού έργου. Το βασικό ερώτημα είναι, αν μέσα από όλο το πλέγμα αυτών των διατάξεων που θεσμοθετούνται, υποστηρίζεται τελικά ο εκπαιδευτικός στο ρόλο του , ο μαθητής και φυσικά και η ελληνική οικογένεια.
Η απάντηση νομίζουμε έτσι όπως  τα διαβάζουμε και μακάρι η πραγματικότητα να μας διαψεύσει, είναι ότι όχι δεν υποστηρίζεται.
Επειδή  επικεντρώνουμε σε μια μάχη σε σχέση με την ονομασία του σχολικού συμβούλου, να θυμίσω ότι ως κλάδος έχουμε δώσει αγώνα για την καθιέρωση του σχολικού συμβούλου σε αντικατάσταση του θεσμού του επιθεωρητή. Ήταν ένα μεταπολιτευτικό  κέρδος, μια νίκη για τον κλάδο μας  η θεσμοθέτηση του σχολικού συμβούλου. Τι γίνεται σ' αυτή τη φάση; Υπήρξε ο ρόλος του πάντοτε δημιουργικός στη διαδικασία όλων αυτών των χρόνων; Σαφέστατα και όχι. Δε στηρίχθηκε ούτε από την πολιτεία σωστά και τα νομοθετήματα τα οποία του έδιναν ρόλο, ήταν συνήθως νομοθετήματα συνδεδεμένα με την αξιολόγηση, γι' αυτό και ζήσαμε τις εκτροπές στην περίοδο 2012 - 2013 - 2014 με τον καθαρά αξιολογικό ρόλο και τη σύγκρουση που υπήρχε μέσα στο κλάδο.
Χρειάζεται αλλαγή το υποστηρικτικό πλαίσιο των σχολείων; Βεβαίως, χρειάζεται  αλλαγή, μετεξέλιξη. Έχει σημασία το όνομα; Εγώ δεν ξέρω αν θα λέγεται σχολικός σύμβουλος και δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με το όνομα, αλλά το ζήτημα είναι αυτό το όργανο που θεσπίζεται αυτή τη στιγμή, παρέχει υποστήριξη, είναι γνήσια αποκεντρωτικό; Η απάντηση είναι ότι είναι συγκεντρωτικό, είναι απομακρυσμένο από τη σχολική μονάδα και χρειαζόταν ενίσχυση  του ρόλου των προσώπων που θα ασχοληθούν με τη στήριξη των σχολείων, χρειαζόταν ένα πλαίσιο τέτοιο που θα είναι ουσιαστικό για τη λειτουργία των σχολείων και όχι απλά καταργήσεις σε πλαίσια ιδεοληψιών, αλλά μια γνήσια παιδαγωγική διαδικασία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου